Politikanët natyrshëm njihen për aktivitetet e tyre politike.
Shumë prej tyre e fitojnë famën në fushën e diplomacisë, ndërsa jeta private shpesh injorohet ose fshihet nga vetë ata.
Ndërsa dihet zakonisht se Adolf Hitleri u përpoq të bëhej artist, kishte dhe ka ende shumë politikanë, përpjekjet artistike të të cilëve janë relativisht të panjohura për publikun e gjerë.
Revista e artit “The Collector” ka bashkuar në një artikull gjashtë 6 liderë botërorë me një talent “të habitshëm” për artin.
George W. Bush
I njohur më së shumti si presidenti i Shteteve të Bashkuara, George W. Bush mori penelin dhe filloi të pikturonte pasi mbaroi presidenca e tij.
Ai u frymëzua për ta bërë këtë pasi lexoi librin e Winston Churchillit “Painting as a Pastime”.
Në vitin 2013, motra e tij, Dorothy Bush Koch, ishte viktimë e hakerimit të llogarisë së saj të postës elektronike dhe disa imazhe të pikturave të George u vodhën.
Sekreti i George u zbulua, por ai vendosi ta përqafonte ngritjen si piktor dhe e solli artin e tij në sferën publike.
Një piktor produktiv, repertori i tij i temave përfshinte natyra të qeta, qen dhe, më së shpeshti, portrete, të cilat u bënë të njohura.
Në vitin 2017, ai botoi një koleksion të quajtur “Portraits of Courage” , një homazh për veteranët ushtarakë.
Në vitin 2021, ai publikoi një libër me portrete të titulluar “Out of Many, One: Portraits of America’s Immigrants”, në të cilin ai shfaq portretet e të huajve që erdhën të jetonin në Shtetet e Bashkuara.
Winston Churchill
Winston Churchill u njoh me pikturën në vitin 1915.
Në atë vit, ai ishte përgjegjës për fatkeqësinë e Fushatës së Galipolit në Luftën e Parë Botërore.
Ai u lirua nga posti i tij.
Duke vuajtur nga depresioni, ishte me pushime familjare dhe u frymëzua nga kunata për të filluar të pikturonte.
U lidh menjëherë dhe në moshën 40-vjeçare nisi hobi si artist, i cili mbeti pasion deri në vdekjen e tij në vitin 1965.
Gjatë gjithë karrierës së tij si artist dhe politikan në sferën e shtetit dhe ushtrisë, ai mori kanavacën e tij me të kudo që shkonte, duke pikturuar en plein air.
Gjatë jetës së tij si piktor, Churchill krijoi mbi 500 piktura, shumë prej të cilave ua dhuroi miqve dhe familjes.
Një marrës i një dhurate të tillë ishte Franklin D. Roosevelt.
Churchill nuk bëri kurrë ndonjë shfaqje madhështore për artin e tij.
Ai ishte një amator, megjithatë, ai fitoi një gëzim të madh duke pikturuar subjektin e tij të preferuar, peizazhet.
Edi Rama
Kryeministri i Shqipërisë, Edi Rama, është shembulli i një artisti-politikan që ka qenë artist para se të bëhej politikan.
Babai i tij ishte skulptor, kështu që Rama vinte nga një familje ku arti inkurajohej.
Ai filloi të pikturonte në moshë shumë të hershme dhe vijoi gjatë viteve të tij si adoleshent.
Arti i tij ra në sytë e artistëve të tjerë me ndikim në Shqipëri.
Rama u diplomua në Liceun Artistik “Jordan Misja” me perspektiva të mëdha për t’u bërë një artist profesionist.
U bë profesor i pikturës dhe dha mësim në Akademinë e Arteve të Tiranës gjatë ditëve të fundit të komunizmit në Shqipëri.
Në vitin 1998 ai hyri në politikë kur kryeministri shqiptar po riorganizonte kabinetin e tij dhe kërkonte një ministër Kulture.
Kështu filloi karriera e tij politike, por kjo nuk do të thotë se karriera e tij artistike përfundoi.
Në fakt, mori një nxitje. Si ministër i Kulturës, të gjitha rrugët e artit ishin të hapura për të.
Rama i ktheu banesat e zbehta të epokës komuniste të Tiranës në ndërtesa shumëngjyrëshe dhe filloi projekte arti që do ta kthenin qytetin në një testament unik të fuqisë së artit.
Më vonë, u bë kreu i Partisë Socialiste të Shqipërisë dhe, më pas, kryeministër.
Ai trashëgoi përgjegjësinë e të qenit njeriu më i fuqishëm në vend, por zyra e tij nuk është ajo që mund të pritej nga një burrë shteti i fuqishëm.
Ajo është e mbuluar me piktura shumëngjyrëshe që Rama vizaton për të hequr stresin.
Që nga viti 1992, veprat e tij janë ekspozuar në shumë ekspozita jo vetëm në Shqipëri, por në mbarë botën, ndër të tjera, në Berlin, Sao Paulo, Venecia dhe New York.
Arti i tij përbëhet nga abstraksione shumëngjyrëshe dhe përfshin piktura, vizatime dhe skulptura.
Francisco Franco
I njohur më së shumti si diktatori i Spanjës që sundoi vendin nga viti 1936 deri në vdekjen e tij në 1975, Francisco Franco ishte gjithashtu një piktor shumë i aftë.
Ai filloi të pikturonte menjëherë pas Luftës Civile Spanjolle.
Si kreu i shtetit, atij iu desh të ulej për shumë portrete, dhe seancat i dukeshin pafundësisht të mërzitshme.
Pra, për të lehtësuar pak mërzinë, ai vendosi një pasqyrë pas piktorëve që të mund të shikonte se si pikturonin.
Kur një nga piktorët, Alvarez de Sotomayor, la bojën dhe furçat e tij pas një seance, Franco i mori ato dhe pikturoi një foto të kopshtit.
Kur Sotomayor u kthye për seancën tjetër, Franco i tregoi foton që kishte pikturuar. Sotomayor ishte i impresionuar, duke i thënë diktatorit se ai duhet të vazhdonte të pikturonte.
Pra, kjo është pikërisht ajo që bëri Francisco Franco.
Çdo pasdite mbyllej në dhomën e tij dhe pikturonte për orë të tëra.
Ai pikturoi peizazhe, kafshë të egra dhe portrete.
Duke i bërë jehonë etikës së tij konservatore, ai urrente format jotradicionale të artit që u zhvilluan në gjysmën e dytë të shekullit të XX-të.
Ulysses S. Grant
Ulysses S. Grant njihet gjerësisht si gjeneral në Luftën Civile Amerikane dhe si presidenti i 18-të i Shteteve të Bashkuara.
Megjithatë, ai është shumë më pak i njohur për artin e tij.
Ky artist-politik amerikan u fut në botën e artit kur ishte në Akademinë Ushtarake të West Point.
Në atë kohë, aftësia për të vizatuar me saktësi ishte një aftësi e dobishme për oficerët ushtarakë.
Hartat topografike ishin veçanërisht të rëndësishme dhe Grant zbuloi se ai kishte aftësi të konsiderueshme në ndjekjet artistike të skicimit të peizazheve.
Instruktori i vizatimit i Grant në West Point, Robert Walter Weir, ishte një artist i respektuar ndërkombëtarisht që studioi në Shtetet e Bashkuara dhe në Firence, Itali.
Puna e tij zbukuron Rotondën në Capitolin e SHBA-ve.
Skicat e Grant përfshinin fotografi të peizazheve, kuajve, amerikanëve vendas dhe një mori temash të tjera.
Mjerisht, jo shumë prej veprave të tij mbijetuan dhe duket se ai e braktisi artin e tij më vonë.
Mbreti Charles
Monarku në fuqi i Britanisë e nisi hobin e tij të pikturës në vitet 1970 nën drejtimin e mjeshtrit të tij të artit, Robert Waddell, në shkollën Gordonstoun në Skoci.
Zona e shkollës kishte 200 hektarë tokë pyjore dhe bregdetare, duke ofruar një mjedis të pasur për të pikturuar natyrën.
Të qenit trashëgimtar i fronit do të thoshte që Charles nuk kishte probleme për të shfaqur artin e tij.
Ekspozita e tij e parë ishte në vitin 1977, krahas artit të Mbretëreshës Viktoria dhe Dukës së Edinburgut.
Duke punuar ekskluzivisht me bojëra uji, Charles shpesh pikturon në ajër të hapur dhe i përfundon pikturat e tij shpejt dhe me një lëvizje.
Në përgjithësi mund të bihet dakord se qeniet njerëzore janë komplekse në çdo aspekt.
Megjithatë, me njerëz të famshëm, duke përfshirë politikanë, ne shpesh tentojmë t’i reduktojmë në figura dydimensionale në kokën tonë.
Politikanët që qeverisin vendet tona, fytyrat e të cilëve zbukurojnë ndërtesat publike në të gjithë vendin, kanë jetë private dhe hobi si gjithë të tjerët.