Luksemburgu ka vetëm 600.000 banorë, por me një GDP prej rreth 110.000 dollarë për banor, duke u renditur si vendi më i pasur në BE dhe një nga më të pasur në botë.
Deri në vitet ’60 baza e ekonomisë së Luksemburgut ishte prodhimi i çelikut, por në dekadat e fundit janë bërë përparime të mëdha në strukturën e ekonomisë, duke e shndërruar sot Luksemburgun një nga qendrat kryesore financiare të botës. Suksesi i Luksemburgut është rezultat i përshtatshmërisë së tyre dhe edukimit të mirë të popullatës.
Kur nisi rënia e industrisë së çelikut në nivel global, ata e kuptuan se fokusi duhet të zhvendoset në sektorë të tjerë. Ata vendosën për të promovuar fuqishëm sektorin financiar dhe sot ekonomia e tyre të bazuar në shërbimet financiare, përbën rreth 35 për qind të PBB-së.
Fuqia punëtore e tyre është një nga më të shkolluarat në botë, ku një përparësi e veçantë që tërheq shumë kompani është poliglotizimi i tyre – flasin disa gjuhë. Luksemburgu është qendra e dytë më e madhe për fondet e investimit, vetëm pas SHBA-ve me asete prej katër miliardë dollarësh, si dhe kanë bankat më të zhvilluara private në zonën e euros.
Atraktiviteti i madh në industrinë financiare po rezulton me stabilitet politik dhe social, ndërkohë që taksat dhe ligjet janë të përshtatura për nevojat bashkëkohore. Gjatë viteve ka zhvilluar një kuadër rregullator të veçantë për fondet e investimeve alternative, fondet e kapitaleve, fondet ndërkombëtare pensioneve, fondet e ndryshme të specializuara dhe kompanitë e risigurimit, dhe kjo ka tërhequr investitorë nga e gjithë bota.
Përkundër faktit se është një vend shumë i vogël, Luksemburgu ka mjaft ndikim në BE. Jean-Claude Juncker është shtetas i Luksemburgut, e vendi ka gjashtë vende në Parlamentin Europian.
Për vite të tëra, Luksemburgu ka qenë në një farë mënyre një oaz i taksave për shumë kompani shumëkombëshe.
Përkundër suksesit të madh deri më tani, Luksemburgu vazhdon të zhvillohet shumë sektorë të ekonomisë në të cilën e sheh të ardhmen, të tilla si logjistikë, teknologji komunikimi, bioteknologji dhe hulumtime biomjekësore, energji të gjelbër etj.
Ashtu si të gjitha vendet e zhvilluara, edhe në Luksemburg, pjesa më e madhe e PBB-së vjen nga sektor i shërbimeve, madje edhe 87.9 për qind. Industria ndiqet me 11.9 për qind, ndërsa bujqësia përbën vetëm 0.2 për qind të PBB-së. Numri i fuqisë punëtore është 282,000 njerëz, nga të cilët 78.9 për qind e punës në sektorin e shërbimeve, 20 për qind në industri, 1.1 për qind në bujqësi.
Këto shifra nuk përfshijnë 150.000 njerëz që vijnë çdo ditë për të punuar në Luksemburg nga Franca, Belgjika dhe Gjermania. Tregu i punës në Luksemburg është një nga më tërheqëset në Evropë. Kjo nuk është befasuese duke pasur parasysh se paga minimale mujore për një punëtor të pakualifikuar që punon 40 orë në javë është rreth 2.000 euro. Për një punonjës të kualifikuar, minimumi është 20 përqind më i lartë dhe është 2,400 euro. Paga mesatare është më shumë se 4,300 euro. /tesheshi.