Sot në moshë të thyer dhe shumë vonë për të shijuar ato që vijnë shumë vonë sepse jetët e tyre u shkërmoqën nga diktatura, gruaja me shami përfaqëson atë pjesë të shoqërisë që paguan çmimin e madh të regjimit totalitar.
Safije Xhaferri ishte vetëm 2 vjeçe kur pas vrasjes së xhaxhait nga komunistët, babai i saj arratiset. Ajo dhe e ëma 29-vjeçare nga Picari i Gjirokastrës, internohen në Krujë. Në një intervistë në “News 24″ Safija nga kampi kujton shtëllungat e tymit dhe sytë që i digjnin, të ëmën që e mbante në krahë dhe gra, shumë gra.
Për shumë kohë, familja e priti të kthehej Ymer Xhaferrin. I arratisur si antikomunist në një kohë që komunizmi po konsolidonte pushtetin dhe forconte diktaturën në Shqipëri, ai dërgonte ndonjë letër herë pas here dhe disa para. Paratë nuk ua jepnin të gjitha, letrat aq më pak.
“Babai u arratis. Unë nuk e mbaj mend fare. E kam parë vetëm në fotografi por edhe fotografi nuk kishim shumë sepse kur u kthyem nga internimi na i kishin marrë të gjitha në shtëpi. Nëna nuk u martua kurrë. Jetuam në Picar derisa u rrita dhe u martova. Babai nuk u kthye dhe nga vitet 70 ai nuk çoi më as letra. Djali im e ka kërkuar në Amerikë por nuk ka gjetur asnjë gjurmë të tij. Nuk dimë ku ka vdekur as ku është varrosur”, thotrë Safije Xhaferri, e bija e Ymer Xhaferrit në një intervistë në News 24.
Vetëm sivjet ajo mësoi se ka një vëlla por ende ndjehet keq sepse nuk mjund të flase me të pa përkthim.
“Një ditë na thanë në fshat se një gjerman kërkonte babain tim. Nuk e kuptuam. I kërkova djalit tim Tasimit të lidhej me të. Tasimi foli me të dhe kuptoi që ai ishte vëllai im nga babai. Unë se dija që kisha një vëlla. Por më vjen mirë që babai më ka lënë një vëlla. Edhe pse unë nuk flas dot me të, nuk di gjuhën. Babai nuk është por të paktën kam një vëlla” thote Safija, ndërsa shton se babai i saj I arratisur, Ymer Xhaferri, donte të kthehej por ju bë e qartë se nëse kthehej nga arratia do e vrisnin. “Nëna nuk i mbajti mëri, ç’t’i mbante. Nuk u takuan kurrë më. As unë nuk i mbaj. Por unë u rrita pa të. Nuk e pashë kurrë. Na çuan në internim. Se çfarë i bëmë shtetit komunist unë fëmijë 2 vjeç dhe nëna ime as 30 vjeçe nuk e di. Ne na çuan në internim. Babai iku dhe ne nuk u bëmë më kurrë bashkë. Sot kam një vëlla gjerman dhe më vjen mirë. Nuk e dija që babai më kish lënë një vëlla. Por e shoh dhe nuk flas dot me të, pa qenë djali im që të na përkthejë” thotë Safija.
Safije Xhaferri Ruko zbulon në moshën 79-vjeçare që ka një vëlla, duke na treguar jetët e trishta të familjeve shqiptare që u shkatërruan nga regjimi komuniste për shkak të ideologjisë. Ajo thotë se nuk ju mban mëri, as ka marrë hak por kërkon që shteti të kthejë sytë nga të përndjekurit sepse për ta nuk u bë kurrë asgjë, ndërsa jetët e tyre shkuan dëm. Vëllai i saj gjerman erdhi shumë vonë ndërsa ajo është në moshë të thyer dhe ka kaq pak vite për ta njohur.