Nga Akil Ylli
Po pse mi Rukije, çare ka bo vaki mi?
Pse mi a s’ke nigju gjo tina, è? Aj mi, i gjati mo, e kishte ny gojen ene aj mi!
I vura kete titull dhe nisa kete shkrim ne stil disi komiko-folklorik, sepse pothuajse ne gjithe median, si ajo vizive dhe e shkruar, megjithse ne fakt per fatin tone perfaqsojne nje drame te vertete, ne fund te fundit, perfaqsuesit e saj, jane me te vertet personazhe te denje te komedicitetit. Pa piken e zorit e “shesin” dinjitetin ne ankand dhe si “prestigjatorë” deshtak, perpiqen qe “trukun” e apsurdit ta paraqesin si llogjike edhe pse “leprat” e argumentit ne “kutin magjike”, kane marre me kohe e me vakt, “arratin”.
Per nder s’ke kurr i fije faj Rukije! Ka 29 vjet qe “Matufi Dixhital” me gjithe “satiret”e tij, kane çu ne “krizë identiteti” të tana llazoret e pijanecët gojçthurun te lagjeve ne Shqipnin tone, kurse keta skandalizohen si virgjeresha te perdhunume, se si ka mundesi qe i Pari i Qeveris, mbasi duron tash 10 vjet “baltosjet” me rracë e me koc, “guxoj” te hamendsoje nje fjale banale ne Kuvend. Kukja per ne, erdhi Armagedoni!
Per keta soj kllounash, nuk ka “pikë” rendesie, qe ju ka hi hataja tanve prej “Matufit Dixhital”! Po tmerrohen shqiptart edhe ba me ju vdek dikush, jo aq prej dhimbjes e humbjes, por prej tij, se mos gjen, a shpik ndoj “mekat” kund, dhe hajde perballoje dhimbjen at’here, dyfish! Edhe ne rastin kur ne nje familje, mund te ndodh t’i dhunohet femija, prinderit me “vikama” nuk e dine ke te “qajne” me pare, fatkeqësinë qe i’u ka ndodhur, apo post terrorin se mos “hyjne” ne gojen e tij? Ka shku halli deri aty, sa dhe pas nates se marteses, duhet me ndejt njiri me “gjak te ngrim”, se nuk i dihet, “Matufi Dixhital” ti “gjen” nje dyzin me dashnore. E jo vetem kaq, qyqarit shqiptar i duhet me e mbajt me zor edhe grun se s’ban, o anasjelltas, vetem prej frikes tij, sepse t’i nxjerr tane femijet kopila. Pik e zeze ça na ka gjet!
Le mandej kur i ndin tuj thane Lulashin, Krymadhen, Vason e “kompanin bela”, me gjithe tepricen e qenlehsave, qe “Eskobari” ka ble tana mediat. Ne kete rast, nuk te mbetet gja tjeter, veç te “dhihesh” gazit. Gazetaret objektiv ma merr mendja, i ke te lehte fare t’i numrosh, te mjaftojne vetem gishtat e dores besoj, kurse te tille televiziv, nuk njoh asnji. Ndoshta dhe mund te kete, nuk ve “doren ne zjerm”, sepse une kam nje difekt, nuk i shoh kurr ato soj programesh, vetem i lexoj. Ndersa “satiret” e “Matufit” i gjen ne gjithe testatat televizive e kudo, aq sa mediat, ngjajne si nje bagel gjigande, ku mblidh tere “mizat” e te gjitha llojeve. Mundesh per çdo germe te alfabetit, ti rreshtosh si varg hundrash, duke fille prej A, B, C-se e deri te Zh-ja.
Per tu bindur per kete, mjafton te besh krahasimin, si sillen drejtuesit e emisioneve dhe opiumonistet e skandalizum, kur ndodhen perball Qoftlargut, dhe si ndaj “Eskobarit”. Para atij te parit, i’u ndrit ftyra dhe ju shkon goja vesh me vesh prej buzqeshjes. Ju duket sikur po bashkbisedojne me Dalai Lamen. S’guzon kush me i permend asnje nga bemat e tij tragjike, nderkohe, qe per tu treguar medemek si pune te aftesh, nuk kishin ngurru me i’a fut kot, me “xane dam” edhe shen Merin. Nje gazetar normal, nuk e kishte ndrru me “mish dashit” nje rast si ky! Kishte pagu, prej xhepit t’vet! Bile njeri prej tyne, i dukej sikur kishte prekur qiellin e shtate dhe ndjehej aq i lumtur qe e kishte te ftuar, sa dajaku qe kishte “ngrene vençe” prej tij dikur, i dukej lule, prandaj nuk u permbajt dot pa i shpreh mirënjohjen, qe fale tij ishte bere gazetar. O naaan, o nan! Ooo Zot meshiroje, se s’din ç’ka thot!
Kurse kur kane te ftuar “Eskobarin”, aaah nan e zeze, turren si qej te terbum mbas mesnatet! Jo se Kryeministri duhen ta “perkedhelin”, por nje gazetar normal perkundrazi, duhet ta konsideroj si nje “gjah” te rralle, por jo ti drejtohen atij, si rrugaçe borduresh pa pik qytetariet, vulgare me ju dhimt gurit e malit, banal ne ate fare feje, sa “Fjalorit te Banalitetit”, i duhet te kerkoje me gjet shpejt nje laps, per me katalogu shprehjet e reja. Po gazetarin ku e late mo? Ik mor pirdhu ti, bashke me gazetarin tand! Edhe me teleskopin me te fuqishem, nuk i dallon askund asnji “germe”! Mandej thone qe ai, i ka ble tana mediat! He ç’na gjeti belaja!
Me rastisi te lexoj dhe disa te skanalizum “taze”. Qe thoni ju, keta ishin skalanizu keqas, ngaqe kishin pare nje post diku te Kryeministrit, ku ai bashke me urimin per pune ndaj nje studenteje ekselente, kishte shtuar qe, “qente le te lehin”. Ouuu, ju ishin çu qimet e kurrizit, perpjet a te keqen, gatitu! Perse ai, nderkohe qe eshte Kryeminister i gjithe shqiptarve, me arrogancen e tij e terli verli te tjera, i ka quajtur keta t’mesipermit, “qente qe lehin? A jane pjese e popullit edhe ata? Puuu, çfare hatajet, jena ba i kaq, hera e pare qe e ndijme!
Qetsonu ma i fije! Tane ky hall, se po ju merret erzi qenve?! Allah, Allah! Po çdo popull dihet, qe ne perberjen e vet, ka tyrli soj fundrrinash. Ka kriminele, shpifs hajdute, maskarej, qenlehsa, e si t’ja bejme tani, mos t’guxoi kush t’iu a permendin emrin, sepse ka rrezik qe na lendohen keqas dhe revoltohen skandalizusit à?!
Gjithsesi, ketu nuk shof asnje lloj ofendimit. “Qente qe lehin” ka thene. Me sa di une e jo vetem, qeni veç nji “zanat” din: Me leh dhe me mbrojt “oborrin” e vet. Neqoftese ju mbet hatri dhe per ate, qe di te ushtroje me se miri, at’here ketu nuk te mbetet gje tjeter me shtu, perveç asaj, qe kta nuk ja dikan, as vleren vedit./Ekskluzive.al