osmaniye escort
1xbet betist supertotobet
ladesbet
bahis siteleri casino siteleri
tesbih
deneme bonusu veren bahis siteleri
Ankara EscortKızılay EscortÇankaya EscortAnkara EscortEryaman EscortSincan EscortEtimesgut EscortElvankent EscortBatıkent Escort
antalya haber
deneme bonusu veren siteler
casibom giriş
izmir escort
canlı bahis siteleri
casibom
bahis siteleri
casibom
girne casino
ekrem abi starzbet
casibom giriş
Casibom

Pse në Shqipërinë e hershme, nuk festoheshin ditëlindjet e vajzave?

Pse në Shqipërinë e hershme, nuk festoheshin ditëlindjet e vajzave?

Shumica e shqiptarëve në shoqërinë tradicionale, madje deri në mbarimin e Luftës së Dytë Botërore, nuk e festonin fare ditëlinjden, ose e festonin përgjithësisht me ceremoni familjare fare modeste.

Festohej ditëlindja e fëmijëve të vegjël, më shpesh e djemve. Sidomos ndër muslimanët, kur vajza i afrohej moshës së pubertetit, jo vetëm nuk i festohej ditëlindja, por as nuk përmendej data e lindjes së saj.

Në vitet e regjimit socialist totalitar (1946-1990) u masivizua dhe u zyrtarizua disi festimi i ditëlinjdes. Festohej më shpesh, ndonëse me ceremoni modeste, ditëlindja e ndonjë shoku ose shoqeje të klasës në shkollën tetëvjeçare.

Shokët e klasës mblidhnin pak para dhe i blinin nxënësit që kishte ditëlindjen një dhuratë modeste. Në mënyrë sintetike, këto dhurata modeste shprehnin nivelin e ulët ekonomik të shumicës dërrmuese të familjeve shqiptare.

Në kolektivat e punonjësve rrallë festohej disi zyrtarisht datëlindja e ndonjë punëtori të dalluar. Edhe në festime të tilla dhuratat përgjithësisht ishin modeste.

Prirjet e kuadrove drejtuese të të gjithë niveleve për ta festuar ditëlindjen me ceremoni publike disi të zgjeruara, shiheshin me dyshim nga strukturat drejtuese partiako-shtetërore më të larta.

Në vitin 1956 në ish-Bashkimin Sovjetik u dënua kulti i individit të Stalinit. Kjo frymë u reflektua edhe në shoqërinë shqiptare. Në ato vite festohej me ceremoni zyrtare vetëm ditëlindja e udhëheqësit kryesor të partisë e të shtetit.

Nën zë, sidomos në fund të viteve 1970 dhe në fillim të viteve 1980, ndër banorët më të hershëm të Tiranës qarkullonin mendësitë: “Vetëm ai që është në krye nuk shihet si karrierist sepse nuk ka shkallë për të ngjitur”, “ajo që i lejohet atij që është në krye nuk i lejohet të tjerëve që janë poshtë tij”, “në vendin tonë nderimet shkojnë vetëm për atë që është në qendër, të tjerët përreth tij vetëm duhet të duartrokasin”.

Në rrjedhën e proceseve demokratike postotalitare, që nga fillimi i viteve 1990, shoqëria shqiptare u diferencua me ritme të shpejta.

Veçanërisht biznesmenët që u pasuruan shpejt dhe politikanët që i ngjitën shpejt shkallët e karrierës, filluan të festojnë ditëlindjet me ceremoni pompoze, që organizoheshin dhe akoma organizohen në lokalet më luksoze./Konica.al

TAGSDITELINDJAFEMRAT