Godina ekzistuese e Teatrit Kombëtar i përket viteve ’40. Si shumë ndërtesa të ngritura në atë periudhë në Shqipëri edhe ky objekt mban firmën e Italisë Fashiste. Bëhet fjalë për një model ndërtese që ushtria italiane e ka përdorur në të gjitha vendet e pushtuara nga Musolini.
Funksioni fillestar i kësaj ndërtese ka qenë ai i argëtimit të ushtarëve. Godina është ndërtuar me materiale që në atë kohë jepnin një garanci maksimale sigurie prej 15 vjetësh. Që nga ajo kohë kanë kaluar 78 vite ndaj dhe për këtë arsye restaurimi i këtij objekti konsiderohet si sipërmarrje e pamundur nga Ministria e Kulturës.
Për këtë arsye në objektivat e kësaj ministrie, çdo ministër pa dallim ngjyresash politike, ka përmendur projektin për shembjen e godinës aktuale të Teatrit Kombëtar dhe ndërtimin e një strehe të re. Në vitin 2007, ministri i Kulturës Ylli Pango, gjatë pjesëmarrjes në ceremoninë e ndarjes së çmimeve për konkursin e dramës shqipe e pati cilësuar godinën e teatrit si një “barakë të ftohtë” e cila kishte nevojë për një ndryshim rrënjësor.
Por projekti për modernizimin e teatrit që parashikohej të niste zbatimin në vitin 2008 nuk u materializua kurrë. Nje pjese e artistëve dhe atëherë nuk e mbështetën.
Debati për godinën e teatrit është rikthyer sërish. Këtë herë Ministria e Kulturës Bashkia dhe vetë Rama janë shprehur të vendosur për ta çuar përpara zbatimin e këtij projekti të hershëm për godinën e Teatrit. Ashtu si përpara 10 vitesh edhe tani, grupi i artistëve nostalgjikë për strehën ekzistuese të teatrit kombëtar nuk e mbështet këtë nisëm.
Mes tyre spikat aktori i mirënjohur Robert Ndrenika, i cili kërkon transparencë për projektin që parashikohet të zbatohet nga ministria e kulturës për ndërtimin e teatrit të ri.
Disa prej këtyre artistëve janë shprehur kundër edhe ndaj amendimeve që po i bëhen ligjit për artin dhe kulturën. Sipas tyre kjo nisëm ligjore e përqëndron pushtetin e vendimmarrjes në duart e ministrit të kulturës. Kërkesë që edhe vetë ata artistë që e kundërshtojnë ndryshimet ligjore dhe shembjen e Teatrit Kombëtar e patën bërë më parë përmes nënshkrimit të një peticioni.