Shatobriani ka thënë: “Koha ka dy duar, me njërën dorë përmbys, me tjetrën ndërton”. Për të ndihmuar kohën “të ndërtojë”, duhet vizion, shpresë, logjikë, strategji. Kjo nuk ndodh.
Ilirjan Blloshmi
E dini pse? –Sepse, një grup maskarënjsh ka kapur për fyti opozitën, atë opozitë që i lipset më shumë se cdo gjë sot shqipërisë. Është ky grup që qahet ditën, e dëfrhet natën, si puna e hajdutit. Një opozitë duhet të bëjë kujdes në përzgjedhjen e njerzëve, në përzgjedhjen e aleatëve. Opizita në Shqipëri (nëse mund ta quash si të tillë) nuk jep asnjë pikë shprese. Në protestën e djeshme njerzit dolën, u irrituan, por opozita e “baftjarit dhe picirrikës” nuk i la.
Opozita e maskarënjve kërkon zullum, kërkon “gjak”, kërkon tym si puna e ujkut. Opizita e Lulit të rrugës së kombit, opozita e Fatmirit të Gërdecit, opozita e Ilirit të 700.000 €, opizita e çizmes së Monikës, e Petritit, e Luanit, e Lefterit, nuk jep shprësë, nuk jep shënjë, e kjo vjen jo se mungon populli opozitarë, kjo vjen për hall të tyrë. E mbrëmë kjo u vërtetua kur fill pas protestës beftën tek ziafeti i Metës, e filluan të hanë të pinë, të shohin fotot si kanë dalë në fb dhe media.
Frika e opozitës!
E meqënse jemi tek Shatobriani ai thotë: “ Ambicia për të cilën mungon talenti është krim”. Kjo opozitë ka ambicje për pushtet, jo për të përmirsuar jetën e Shqiptarë e ky është krim. Është e vërtetë se cdo qeveri e djeshme, cdo politikan i djeshëm, nuk ka cfarë të japë. P.sh. Çfarë mund të japë Ilir Meta? Çfarë mund të japë Vangjel Dule? Apo çfarë mund të japë vetë Lulzim Basha? I cili qëkuse ka hyrë në politkë ka vetem 5 vjet në opozitë. E në këto 5-vjet e coj opozitën të protestojë me Stresin, Ujkun e Cërrikut, Lek Plepin, Linda Morinën.
Të marrësh pushtetin është opoteozë, por dhe sakrificë. Duhet një sakrifice që ka rrisk. E kjo sakrificë i mungon sot opozitës. Lulzim Basha, Monika Kromadhi duan pranë vetes njerëz të bindur, duan tipa made in Klevis Balliu, made in Ervin Salijani, made in Petrit Vasili etj etj. Prodhimet seri të Lulzim Bashës dhe Monikës bëjnë atë, që qeveria të tallet, te gajaset, me opozitën dhe popullin.
Një politikan i nxjerrë në pension nga populli, nuk duhet të kërkojë të rifitojë pushtëtin sepse i ka humbur gjithë kredibilitetet tek votuesit. Lulzimi, Monika, Iliri, etj etj i kanë djegur këto mundësi. Brezi im psh mban mënd Ilir Metën gjithmonë në pushtet. Kryeministër, zv.kryeministër, ministër të jashtëm, kryetar parlamenti, e tani president. Me cfarë logjike duhet ta votojë brezi im Ilirin?
Çasti për tu larguar!
Kur mund të largohesh? Si? Ndodh që zgjedhjet ta kenë në dorë fatin e një politikani, apo një grupacioni politik. Largimi apo dorëheqia në Shqipëri është një utopi, është dicka që dhe nëse ndodh, ai që largohet apo dorëhiqet kërkon me çdo kusht të jetë përseri aktiv. Të largohesh kur gjithcka shkon keq, kur pëson disfatë pas disfate.
Nuk është turp, është dinjitet. Lulzim Basha po e con opozitën nga humbja në humbje, nga turpërimi në turpërim. Lulzim Basha duhet të mbledhe këshilli kombëtar dhe të japë dorëheqien, duhet ta bëjë për PD-në jo për vete.
E bën dot? Apsolutisht jo jo dhe jo. Nuk e bën sepse do pushtetin për veten e tij e nuk i rruhet për popullin. E kjo u vërtetua dje, kur foli për varfërinë në drekë, e në darkë hante bërxolla e kërcente “gia ta lefta ta kaneis ola” qe për dreq përkthehet ,“ti për para bën cdo gjë” .