“Një vendimmarrje e tillë është e rëndësishme dhe Presidenti i Republikës duhet të jetë i bindur që një vendimmarrje përfundimtare forcon pavarësinë dhe efikasitetin e një institucioni aq të rëndësishëm të sigurisë kombëtare”.
Ishte kjo deklarata e Presidentit, Ilir Meta në dhjetorin e vitit të kaluar, në lidhje me emërimin e Helidon Bendos në postin e Drejtorit të Shërbimit Informativ Shtetëror (SHISH).
Një vit më pas, ky i fundit u dekretua nga kreu i shtetit, ndërsa deklarata e Metës në atë kohë (dhjetorin e vitet të kaluar) ngjason me deklaratën e fundit, për mos dekretimin e emrit të Sandër Lleshit, si Ministër i Brendshëm.
“Presidenti Ilir Meta nuk ka krijuar bindjen e plotë për t’i dhënë besimin kandidaturës së Sandër Lleshit si ministër i Brendshëm”, ishte kjo deklarata e shpërndarë nga zyra e shtypit e Presidencës.
E ndryshe sa e parashikon Kushtetuta, kreu i shtetit “flet” me baza ligjore jo me bindje. Dhe sipas rastit të parë, atij për kreun e SHISH, qeveria apo dhe publiku duhet të presë deri sa të krijohet bindja e Presidentit.
Kushtetuta parashikon se “Ministri emërohet dhe shkarkohet nga Presidenti i Republikës, me propozim të Kryeministrit, brenda 7 ditëve”, duke mos lënë hapësira për një ndërhyrje të Kreut të Shtetit. Kushtetuta përcakton se “Presidenti i Republikës, në zbatim të kompetencave të tij, nxjerr dekrete”.
Në faqen e Presidencës së Republikës nuk gjendet një dekret për mos miratimin e propozimit të kryeministrit, madje as njoftimi i shpërndarë nga zëdhënësi të shtunën në mbrëmjes, i cili flet vetëm për “mungesën e bindjes” nga ana e Presidentit, dhe jo për bazën ligjore ku ai është mbështetur. Sikundër mbeten ende të paqarta arsyet për refuzimin e kandidaturës së Lleshit.