Nga Mirilda Tili
I dashur Arjan!
Ti sot po nderohesh nga pak njerez, nga ata pak qe kane ngelur ne Shqiperi.
Do te shkruajme per ty edhe pak dite, aq sa zjarri te fiket vete se nuk ka cte djege me.
Per ty nuk do te shkoje KM tek familja, as do te dale vendim qeverie per te shperblyer femijen tend, apo te ndihmoje familjen per shpenzimet e mortit.
Nuk do te behet asnje hetim per zjarrfikesat qe nuk kane asgje per te shuar zjarrin. As per ndertuesin e atij objekti, as inxhinierit, as kolauduesit te asaj godine flamezeze per ty, qe nuk kishte elementet e sigurise dhe mbrojtjes nga zjarri.
Nuk do te hapet asnje debat televiziv per standardet e leshimit te lejeve te ndertimit e me pas zbatimit.
Maksimumi perpjekje redaksish qe do te shprehen se nuk tu gjenden as eshtrat.
Arjan, mos na fal! Ky vend nuk te meritoi.
Zemra jote sakrifikuese u shperblefte me parajse, a cdo term tjeter qe religjioni njeh. U shperblefte ne force per familjen tende qe do te rrite femijen tend. Se po te jete per ne, per kete vend, ti do te harrohesh shpejt.
Nuk do te dale kush te protestoje dhe kerkoje llogari per ty. Nuk do te te vije KM ne shtepi. Opozita nuk do te artikuloje asnje fjale. Jane te zene, kane fushate, jane te vegjel.
Heroizmin tend e kuptojne si budallallek qe nuk shpetove konen.
Te them me fal Arjan, por ti mos na fal. Nuk e meritojme!