Duket se vala e polarizimit politik që po përfshin botën, po rikthehet edhe më keq në Shqipëri, ku polarizimi ka qenë gjithmonë një problem 30 vjeçar.
Dhe kjo vjen jo vetëm nga mendje që konsiderohen si “të nxehta” apo “skifterë” por edhe nga të ashtuquajturit “liberal”. Një nga këto është dhe Ridvan Peshkëpia, ish-deputet dhe ish-themelues i PD-së 34 vjet më parë. Më pas kaloi në Partinë Aleanca Demokratike të Neritan Cekës. Prej kohësh i tërhequr nga politika jep mësim si profesor universiteti në Kosovë.
Mesazhi që jep Peshkëpia për çlirimin e Tiranës është një horror i vërtetë. Ai shkruan se 17 nëntori nuk ishte çlirim por një ekzekutim në masë i parisë intelektuale. Por shkon edhe më tej, kur i bën të gjithë komunistët si vrasës dhe lëshon kumtin: Një komunist i mirë, është një komunist i vdekur”. Natyrisht ky qafirë rrugësh do e ketë për babin e tij Sali Rama Berisha.
Postimi i plotë
NJË REKUJEM PËR 17 NËNTORIN
70 vjet më parë, një tufë bandash egërsirash, kriminelë të lindur që i joshte gjaku dhe pushteti, ranë në Tiranë dhe fillyan ekzekutimet masive të parisë shqiptare. Ky ishte preludi i njërit nga regjimet më gjakatare që ka parë historia e njerëzimit. Dështimi tragjik i atij sistemi politik do kishte turpëruar cilindo që edhe në mënyrë periferike do kishte pasur sado pak gisht në atë që ndodhi. Por jo komunistët shqiptarë dhe pinjollët e tyre. Sot, në media apo rrjete sociale do gjeni vetëm festimet e tyre, çka janë vallëzimet e tyre mbi gjakun e viktimave të tyre. Nuk thonë kot, një komunist i mirë është vetëm një komunist i vdekur.
Kjo ditë duhet të shërbejë për ne si një kuntesë e përherëshme për tragjedinë shqiptare të importuar nga Jugosllavia dhe të zbatuar nga kriminelët e kuq të bandave partizane. Një derr mbetet derr edhe po ta lyesh me buzëkuq dhe një partizan mbetet një kriminel edhe po ta shpallësh hero.