I gjithëdituri Ylli Manjani nuk ka një ditë që të mos bëjë postime në rrjetet sociale kundër qeverisë, të cilës i shërbeu me devotshmëri disa vite më parë. Ish-shef kabineti me Nanon, më pas shkoi me Edi Ramën, u zu me Ilir Meten, i vuri drunë ky i fundit dhe e shiti për një kockë, ndërsa tani është bërë gjithollog, dhe i ndershmi i politikës shqiptare.
“I kam disa ide se si mund ta bëjmë dhe si çfarë duhet të bëjmë që Shqipëria të jetë vendi për tu jetuar dhe jo për t’u braktisur”, thotë Manjani, i cili vetëofrohet për të mirën e Shqipërisë, por me sa duket është një test-maskim për paaftësinë e tij për t’u bërë pjesë e një grupi poltitik dhe dëshirës së zjarrtë, por pa talent për të qenë lider.
Reagimi i plotë i Ylli Manjanit:
Një sqarim: Make Albania Home Again, në asnjë kuptim nuk është një slogan apo një shpikje për marketing. Nuk jam as parti e as subjekt elektoral. Thjesht mendoj si qytetar i lirë. Mendoj se Shqipëria e sotme largimin e njerëzve nga vendi dhe largimi masiv nga pjesmarrja në politike është sëmundja më e rëndë nga e cila Shqipëria vuan. Secili përpiqet, jo pa hak, të justifikojë përse-në e largimit si nga vendi ashtu dhe nga politikbërja dhe marrja e vendimeve. Por ky largim, as më pak e as më shume e bën Shqipërinë gjithnjë e më pak demokratike.
Demokracia është pjesmarrje e njerëzve në politike. Ndaj kur iken pjesmarrja bie dhe demokracia. E kur bie demokracia, diktatura i zë vendin. Pikërisht për këtë shkak do na duhet të merremi me thelbin e problemit pra me largimin e njerëzve nga shtepia dhe vendi i tyre. Për fat të keq politika sot konsiderohet si teater, jo se nuk është. Politikanët si aktorët, jo se nuk janë. Fushatat janë si marketing për të marrë pjesë jo në politikë, por në teatër. Edi Rama dikur fliste me përbuzje për “politikën e televizorit”, pavarësisht se vetë është regjizor e aktor televiziv. Ai ka imponuar këtë lloj politike si një propagandë dhe jo si realitet. Të tjerët e pasojnë, për fat të keq. Mediat mbajnë iso, për aq sa teatri politik i paguan dhe mirë madje.
Kjo lloj sjellje pa dyshim i largon njerëzit nga politika. I bën ato mospjesmarrës. Jo më kot dalin mga arkiva e gurrës popullore shprehje të tilla si “zëri i gomarit nuk shkon në qiell”…Ndaj dhe të gjithë presin që partitë kundërshtare të mundin në skenë partinë që qeveris keq! Pra zgjidhja pritet nga skena, megjithëse votat dhe paratë janë të publikut! Më rëndë se kaq nuk ka sesi të jetë për një shoqëri demokratike! Kam bindjen se njerëzit nuk janë të lodhur nga demokracia, por nga partitokracia. Demokracia me parti e partiza është problemi. Ndaj duhet ta zgjidhim këtë gjë. Duhet ta zgjidhim jo në favor të partisë së radhës, por në favor të demokracisë: pra të pjesmarrjes së njerëzve të qeverisjen e vendit. Ky është thelbi.
I kam disa ide se si mund ta bëjme dhe si çfarë duhet të bëjmë që Shqipêria të jetë vendi për tu jetuar dhe jo për t’u braktisur. Po arritëm këtë e shpëtuam veten dhe vendin. Po ja lamë në dorë partive, do na duhet të lemë edhe shqipërinë. Në ditët në vijim do hedh këtu idetë e mia mbi këtë çështje. Këto ide jam i bindur se do përmirësohen nga konsulta me ju.Le të merremi me ide për vendin, boll me telenovela të ditës…