Nga Akil Ylli
Ooo, çfare gallatet, o shokeni! Sikur te mos na mjaftonte qesharaku, herr Henze, Shqupi hodhi perseri ne skenen e pulitikes, nje personazh te ri qesharak. Kesaj radhe, ne krah te Qoftlagut, per t’ju ngjallur morrat, marrokve te tij. Ooo, çdo kenaqemi, o Loni!
E kishin sjelle nga larg, pertej oqeanit. Nga ai vend, qe e ka ba lanet Qoftlargun, me firme e me vule. Miss Kokolari, i thoshin. Eksponente e partise republikane te SHBA-s e prezantoje me buje ai. Uubuuja, eksponente! Ca do t’jete? Do ti kete hi hataja, Ijes. Qyqja mi Ije, po u baka nomi! A e pe mi? Ka pru kyna, nji eksponenteee!
Titulli “eksponente”, qe ja veshi miss Kokolarit, tregon, se ne çfare derexheje dhe çoroditjen psiqike, eshte katandisur qyqari. Me e bukura ishte, se pas ketij prezantimi, per nje çast te pranishmit, u ngrine ma keq, se muskujt e ftyres, te tejmbushjes me acidit ialurinik te miss Kokolarit. Pastaj, shperthyen ne duartrokitje.
Dhe s’paten faj vallahi, marroket leber qe u shastisen, kur degjuan fjalen “eksponent”! Kjo fjale, ka nje tingellim madheshtor. Nuk i ngjitet pas dikujt, kur per ate person, s’dihet se çfare funksioni te rendesishem ushtron, o ç’pozicion te larte gezon, ne nje elite te njohur mendimi. Ai qe l drejtohet me kete etiketim, atij qe nuk i ka keto atribute, o e ben per te nxjerre kujin me te, ose per te fshehur nje mashtrues te rendomte. Dhe ky eshte rasti i bere apostafat, per te sugjestionuar tutkunet ne salle!
Nuk e di pse, por ajo situat, seç me kujtoj nje sekuence, nga nje film me kauboj, me Terence Hill. Aty Terenci, perfaqsonte nje te ri te miredukuar nga Anglia, qe kishte shkuarr ne Selvagio West, per te trasheguar, çfare i kishte lene i jati. Natyrisht, deshtimi i sjelljeve prej xhentelmeni, ne perplasje me realitetin vulgar dhe te dhunshem te kaubojsve, e bente ate, te dukej anakronik. Per ta nxjerre nga ajo situat, ne ndihme i vine, tre ish miq te vjeter te te jatit, tre bandite ma damke, te cilet i mesojne te gjitha sekretet e nje kaubojsi te vertet. Ne finalen e filmit, kur po ndeshej ne duel me antagonistin, Slim po i themi, nje nga miq e Slimit, meson qe Terenci ishte viskont. Por si amerikan, ngaqe s’ja ka iden titujve feudal, e konsideron ate fjale, si ndonje cilesi te rrezikeshme, qe duhej te mbarte ai, ndaj e ndjen te nevojshme, ta paralajmeroje mikun e tij, Slimin. Pa e zgjatur i therret, “Slim, ki kujdes, eshte viskonte!” Slimi edhe ma injorant se miku, shtanget i ziu, dyfishon reflekset, per ti bere balle asaj te panjohure te frikshme.
Ndryshimi ne kete rast, mes fjales “eksponent” dhe “viskote”, qendron ne ate, se miku i Slimit, si kokerr injorantit qe ishte, e vlersoj ate fjale, si cilesi te rreziksh te kundershtarit dhe e paralajmeroj me sinqeritet mikun, ndersa Qoftlargu e beri me qellim, per t’ju hedhur hi syve leberve marroke, qe ishin mbledhur aty.
Por ajo qe la me shume mbresa, nga ay teater apsurd, ishte ngritja e genjeshtres, ne rangun e Apologjis. Festivalin e Rrens e hapi i pari Qoftlargu. T’ja futi atyre a t’keqen, pa dogan! Bum andej, bum ketej, pa ju dridhe qerpiku aspak! E tradhtonin vetem buzeshjet pa vend, ngerdheshjet e tiket pa kuptim!
Dekori i duartrokitje, pas çdo rrene te trashe, i jepte asaj salle, ngjashmerine e plote, me nje pavion psikiatrik. Edhe Envei i ndjere, do t’jete ba me lujt mendsh! Edhe ai, se ka pase kurr ate fat, qe te korrre aq shume duartroitje, per broçkullat qe ka ligjeruar.
Momenti kulminat i gjenjeshtres, arriti at’here, kur deklaroj, qe i kishte paraqitur Shtetit Amerikan, kerkesen per ta shpallur shtetasin e saj, filantropin miljarder Soros, “non grata”, qe nga viti 91. Ooo, ku, kuu, moj nane, e shkreta Rrene! Do ta kene mlu, rete e zeza! S’do ta kene pa ndojhere vedin, te shperdorohet ne ket fare feje!
Pastaj e mori fjalen edhe miss Kokolari. Ajo tha, se kishte ardhur nga Amerika, per te mbeshtetur z. Berisha, ne betejej e tij, per ta ringritur SHqupin, nga bataku antidemokratik, ku e kishte zhytur Lulashi, ne bashkpunim me Ramen. O te keqen e mendjes!
Ajo me te drejten e “eksponentes”, ju drejtua pa pike zori leberve tutkune, se ju s’ja keni haberin fare, doktrines se djathte. Ndaj une kam ardhur ketu, qe t’ju a mesoj ate. Ketu marroket lebe, su permbajten dot. Shperthyen ne duartrokitje. Njeri prej tyre e ftoj, qe ajo te qendronte ne Shqiperi, deri sa ajo te mbaronte misionin, deri sa te pagdhendurit leber, te mbushnin kaplloqen mjaftueshem, per te qene antare te denje, te se djathtes.
Por ajo u tha, qe s’mund t’ja u plotsonte kete deshire, sepse do ta bente ate nga larg, ndoshta edhe me mire. Do qendronte atje, edhe per shkak te angazhimit te saj madhor, per t’ja u futur idhullin e tyre ne lavatriçen amerikane, dhe t’ju a sjellte bardh, si biluri. Pse, me kot ajo, eshte “eksponente”!
Tashti mbas kesaj kshilltares se re, nuk na mbetet gje tjeter, veç te rrime ne pritje te reagimit, te kshilltarit Henze. Sipari i qyfyreve sapo u hap!