Juristi Romeo Kara përmes një postimi në rrjetet sociale ka dalë me një koment në lidhje me pretendimet e partive politike në Shqipëri për zgjedhjet e 25 prillit.
Sipas Romeo Karasë, këta që janë në pushtet mendojnë se ne po jetojmë shumë mirë dhe duhet të rimbursohen ata në zgjedhjet e ardhshme, ndërsa këta që janë në opozitë, pretendojnë se në kohën e tyre ishte më mirë.
Sipas juristit ndryshimi i madh në vendin tonë do të vijë vetëm kur ne të përqafojmë parimet, larg kultit të individit.
Postimi i plotë:
Pushtetaret mundohen qe të na bindin se po jetojme shume mire dhe se ata duhet të ribesohen në zgjedhjet e ardhshme.
Ishpushtetaret mundohen të na bindin se, ne kemi pas jetuar me mire në kohen e qeverisjes se tyre dhe se ata e meritojne rikthimin në qeverisje.
Të dyja palet luhaten midis te sotmes dhe te djeshmes.
E ardhmja me ta, projektohet pikerisht nga e sotmja dhe e djeshmja.
Kush aspiron për ndryshim total dhe të shpejte të situates mjerane në Shqiperi, sigurisht qe duhet t’a kuptoje se, ndryshimi si filozofi i pershtatet atyre, qe nuk jane të kenaqur me aktualitetin dhe mosndryshimi iu pershtatet atyre të cilet jane në pozita të privilegjuara.
A duhet të jemi kaq konservatore ne, duke i qendruar akoma besnike kesaj skeme politike shkaterruese prej 30-vitesh?
Cfare vlerash ka kjo politike, që ne na detyron te mendohemi qofte edhe dy here per të ndryshuar?
A mund të vije ndryshimi teresor pa ndryshuar të gjitha elementet perberese të kesaj politike, pa ndryshuar njerezit, idete dhe qasjen ndaj politikës?
A mund të vije ndryshimi nese ne si popull nuk arrijme te ushtrojme sovranitetin per fatet tona?
Sigurisht qe jo.
Ata qe nuk e duan ndryshimin, jane kapur me thonj pas interesave të tyre dhe cuditerisht tek ne prevalon egersia e pushtetarit për të ruajtur privilegjet ndaj asaj të njeriut të cilit i mungojne mjetet e jeteses.
Ata qe duan të ndryshojne, duhet të dalin nga poshterimi 30-vjecar dhe duhet patjeter t’a kuptojne se, ndryshimi kerkon kontribut biles edhe vetemohim.
Ndryshimi eshte në antagonizem me pseudondryshuesit, të cilet kurre nuk heqin dore nga karriera dhe interesat meskine të tyre.
Ndryshimi eshte gjitheperfshires dhe jo individual, prandaj lypset solidaritet, solidaritet dhe vetem solidaritet.
Kur ne të jemi të gatshem të flijohemi për ndryshimin, ashtu sic jane të gatshem oligarket të flijohen për privilegjet e tyre, atehere ndryshimi do të vije.
Kur ne t’a abandonojme me nje mosbindje shembullore civile kete establishment politik, atehere ndryshimi do të vije.
Kur ne të marrim nje dite si popull sovranitetin e miratimit të ligjeve dhe zbatimit të tyre, atehere ndryshimi do të vije.
Kur ne t’i nxjerrim nga zyrat pengmarresit e ndryshimit, atehere ndryshimi do të vije.
Ai popull qe nuk perballet me sfidat për ndryshim, ate as Zoti nuk e ndryshon.
Kur ne të perqafojme parimet, larg kultit të individit, atehere ndryshimi do të jete edhe me jetegjate edhe me i vertete.