Nga Bledi Lumani
Vdekja e një fëmije është gjithmonë e rëndë, sidomos kur ti e çon në shkollë në mëngjes dhe ta sjellin pa jetë në drekë, si në rastin e Martinit 14 vjeçar në Tiranë.
Kur një gjë e tillë ndodh, përveç dhimbjes që nuk të lë indiferent, ti përpiqesh të reflektosh për arsyet, përtej rastit konkret.
Dhe ndërsa përpiqesh ta bësh këtë gjë, në TV të del një grua nga Kuvendi duke iu ulëritur të tjerëve të ulin kokën e të kërkojnë falje, se ata janë fajtorë, se duhet të japë dorëheqjen ministrja e Arsimit, ai i Brendshmi, gjithë Qeveria, se nuk kanë kryer detyrën për të mbrojtur fëmijët etj etj.
E thoshtë deputetja e një partie, që veç ka nxitur dhunë në këtë vend, që vetëm pak javë më parë, i përdorte adoleshentët e maskuar për të hedhur molotovë ndaj policisë, se ata “nuk i kap ligji”, që ka krijuar dhe korpuse të armatosura me të rinj, që shfaqeshin të veshur me të zeza, si një formacion ushtarak.
Deputetja e partisë që ka shpallur publikisht prej muajsh mosbindje civile, duke frymëzuar kështu anarkinë, bllokimin e rrugëve, përplasjen me qytetarët.
Sot është e lehtë të thuash që fajin e ka Qeveria, sepse natyrisht që ka fajet e saj për situatën e sigurisë në shkolla dhe në rrugë.
Por nuk mund të thuash që është vetëm faji i saj, se të ishte ashtu, zgjidhej kollaj.
Faji është i Qeverisë më së pari, por është edhe i partisë së Inës që frymëzon dhunën nga mëngjesi në darkë, është edhe i shoqërisë, që vlerëson të fortin, arrogantin, atë që ka lekun, dhe që ka dështuar t’i mbajë pranë këta fëmijë dhe t’i edukojë si duhet, është edhe i medias, që “frymëzon” këta të rinj me shembuj alla Luiz të dalë nga Big Brother dhe Përputhen, është edhe i muzikës, që sot ka si përfaqësues dhe idhuj të rinisë, Noizyn e Stresin, është edhe i drejtësisë, që i toleron dhe fal këta idhuj të rinisë, kur rrahin barbarisht kundërshtarët e tyre, është edhe i rrjeteve sociale, që janë kthyer në objekt shpëlarje truri për të rinjtë, është edhe i prindërve që iu blejnë fëmijëve Iphone e fundit dhe mendojnë se me dhurata të shtrenjta e të mira materiale, do iu sigurojnë atyre lumturinë.
Ina natyrisht nuk mund t’i thotë këto, jo se nuk i di, por se në këtë vend është bërë rrugë, që përdorin të vdekur e të gjallë për politikë.
Deri në viktimën e radhës…