Me syte e lodhur nga pagjumesia shihte goten me aperitiv Negroni. Gota ishte thuajse bosh dhe ai porositi nje tjeter aperitiv i cili ose do t’ja freskonte me teper kujtimin e larget qe i kishte pushtuar mendjen, ose do ta bente te harronte gjithçka, ndofta pergjithmone!
Skena nuk ndryshonte shume nga kujtimi i tij i larget. Ndryshonin vetem forma e gotave, ngjyrat dhe shija e pijeve.
Dikur gota ishte me madheshtore me birrè bavareze ndersa kesaj here gota qe me e vogel me aperitivin Negroni, ngjyra e te cilit i shkonte shume per shtat asaj nate te shtune.
Nuk iu duk aspak se ndryshimi qendronte tek njerezit. Ne fund te fundit ata ishin te pandryshueshem ne veset e tyre, pavaresisht nga origjina , pamja e jashtme apo nga epoka qe jetonin.
“ Ndodh keshtu prej mijera vitesh e s’ka per te ndryshuar kurre asgje” tha me vete ai kete shprehje shume te perdorur prej tij, por duke qene se asgje s’kishte ndryshuar e s’do te ndryshonte kurre ndonjehere, atehere per çfare arsyeje Atij i nevojitej te ndryshonte shprehjen e preferuar!e
E dashura e tij po bente pak a shume ate qe ai deshironte te mos perseritej, por per dreq skena po persèritej ne lokalin e nates. “ te pakten te mos shkoj tek salla e bilardos, sepse do te ishte nje film qè une e di permendsh” mendoi ai kur pa se ajo fliste pa ndrojtje disa metra larg tij nje djale tjeter. Tingujt e muzikes veshtiresonin dialogun dhe njerezit afronin gojen tek veshi i tjetrit per tu kuptuar. Pa ate tjetrin qe seç po bente ne celular e me pas e kuptoj qe ajo po i jepte numrin e telefonit.
Aperitivi i kthjelloj kujtimin e larget kur ai me nje grup shokesh kishin shkuar per qejf ne nje Disko-Pub.
E dashura e tij e asokohe qe fyer nga sjellja e tij ne pisten e vallezimit dhe papandehur pati pergatitur hakmarrjen e saj.
“Nuk duhet te vallezoje ne ate menyre prane asaj tjetres duke qene i shoqeruar me femren tende” i kishte thene shoku i tij i ngushte.
“po ajo s’donte te kercentee” qe shfajesuar ai.
“S’ka rendesi, ti s’duhet te beje ashtu, dukej sikur doje t’i haje gjoksin dhe kur u perkule pak me ato perdredhjet e tua une mendova se do t’i puthje ose barkun e zbuluar, ose kofshet qe minifundi i saj nxirrte ne pah.”
Arsyetimi i shokut dukej llogjik deri diku. “ Une isha gati per ta rrahur ate lepurushin, por ate qe bere ti s’mund te besoj. Si mund t’i thuash dashnores tende: Une uroj qe ti te argetohesh e dashur! E kupton qe me çmende faree”
“une dal nga shtepia per qejf dhe jo per te rrahur njerez. E çfare do tè fitojae Do perfundoja ne burg dhe ajo do shkonte te argetohej me ate “lepurushin” siç e quajte ti. S’ke ç’ben. Do te thuash ti qe me ate tipin nuk eshte e thene qe ajo te argetohet, mundet edhe te vuaj, por ka ca kohe qe ne trurin tim ka lindur ideja se kur njerezit arrijne shume kenaqesi me nje partner, atehere ben vaki te shkojne me nje tjeter per te vuajtur ose perjetuar dhimbje. Ndersa kur vuajne me partnerin atehere kane edhe me teper arsye per te kerkuar kenaqesine tjeterkund. Thjesht njerezit s’kenaqen kurre me ate qe kane”
“Mjaft, me keto pèrralla, ti je i dehur ose po tallesh me mua!”
“Une e pranoj qe mund te jem i dehur, por njekohesisht e di se gabova me sjelljen time gjate vallezimit, por jo kur ajo me kerkoj leje per te ikur me ate tjetrin. Ajo kerkoi leje dhe une ja dhashe. I çudita te gjithe dhe akoma me teper vetveten. Une s’bera gje tjeter veç se pagova gabimin tim”
Ketu kishte perfunduar biseda midis dy shokeve.
Ai veshtroi me bisht te syrit vajzen prane atij tjetrit dhe vendosi te sqarohej me kundershtarin, ngaqe s’kishte ndermend t’i thoshte vajzes “une uroj qe ti te argetohesh me kete mikun”. S’do t’i pelqente te rishikonte te njejten skene si dikur kur ish e dashura pati shqyer syte nga habia. Qe fare e lehte te parashikohej ngjarja, habia, ankthi dhe sherri i pashmangshem. Vetem se ai kesaj here nuk ndihej fajtor si dikur kur e teproi me ate tjetren. Kesaj here ai qe me ndergjegje te qete dhe me nje dhurate te vogel ne makine qe do t’ja jepte ne fund te mbremjes.
Nxorri nga kuleta te hollat dhe pagoi pijet e tij dhe te vajzes. Eci drejt atyre te dyve me vendosmeri e befas djali tjeter iku me ngut I trembur se do hante ndonje grusht turinjve.
– Degjo e dashur. A e pe si iku ai miku yt dhe une s’kisha ndermendje te beja sherr. Sonte ti je me mua dhe do qendrosh me mua deri ne fund. Neser bej çfare te duash dhe mos harro qe une kam nje epersi ne kete rast. Pasi une s’kam deshire te te mbush mendjen ty se çfare eshte me e mira per ty. Ti bej perzgjedhjen tende pa frike. Vetem ti e di nese te pelqen dhimbja apo kenaqesia, por kam pershtypjen se te pelqejne te dyja bashke, te pandara.- Ai ngriti zerin me shprese qe ajo do te degjonte çdo fjale
Vajza degjonte pa folur me sy qe shprehnin habi e moskuptim.
– E mos me thuaj qe jam i dehur apo xheloz i semure, per te gjetur nje justifikim!-
Ai e mbertheu nga dora dhe e terhoqi jashte lokalit. Hipen ne veturen e djalit dhe rrugen deri poshte baneses se saj e bene ne heshtje.
– Kam nje peshqesh per ty, ndofta do te jete edhe i fundit. – tha ai duke i dhene nje pako te vogel.
Ajo hapi kutine me duart e saj te shkatheta. Ai kishte vene re se duart e vajzave beheshin me te shkatheta kur hapnin pakot e dhuratave.
-Wow! O Zot! Çfare njeriu jee Foli goca me ne fund e çuditur nga dhurata.
Behej fjale per nje vibrator per kenaqesira femerore.
– Une doja qe ti te kenaqeshe dhe …….. ,- tha ai.
– Je shume i çuditshem! Me fal per ate qe bera i dashur.-
– Une nuk e di nese ti e meriton faljen time dhe do te doja te mendohesha pak. Flasim neser se tani dua te fle gjume.
Ajo ngeli e ngrire dhe ai e kujtoj se duhej te zbriste nga makina
Nuk di si te sillesh me njerezit, mendoi ai pergjumshem ne shtratin e tij.
Ashtu si neper endrra iu duk sikur degjoi zhurrmen e vibratorit te vajzes e cila po luante.
Te pakeen te mos bertasi kur te vij ne qejf, se do me prishi gjumin. Eh ç’kusur ja kam une” Foli perçart ai.