Nga Akil Ylli
“Te gjithe tahmaqet e kritikes veshur me mante liberali, modernisti, aksindentali, te cilet kane zgjedhur qe betejat ti bejne me opoziten dhe jo mee qeverrin, nje dite ne rrethana te tjera do mbajne rradhe per ti Shfaqur mirenjohjen duke i thene; ah shpetuam qe erdhe ti… nje Zot e di ç’kemi hequr! Nates se varrit do t’ia tregojme”!
Kete frazen e mesiperme e kam shkeputur nga nje shkrim i publi-çistit Gjekmarkajt, para zgjedhjeve te 2017. Dhe e dini cilit i referohej Gon zorraxhija, qe shqiptaret do ti faleshin si Shna Ndojt: Lulashit t’Shqupit! Me siguri kete thagme, do ta kem veçuar per te shkruar diçka, po kam harruar, por ja qe sot, per “dreq” mu kujtua.
Une e di qe shume prej jush, do ta keni te veshtire ta besoni, qe nje alamet burrit, i pispillosun me kostum e kollare, me kryt sa nje qyp, me do tituj, asistent, profesor, i asocium, doktor, apo ku di çfare tjeter, mund te nxjerre kesisoj lloj konkluzionesh infantile, por me keqardhje me duhet t’ju them, qe nuk eshte nje trillim i imi, gjithe ky “produkt” i larte intelektual, ka per autor dhe mban firmen e pruufffesor Agron Gjekmarkajt, edukues i brezit tone te ri.
E gjithe kjo mu kujtua sot, kur pashe nje interviste te tij. Kesaj radhe, mbasi kishte shoshit me hollsi gjithçka ne kokqupin e tij, si krizen e tmerrshme ekonomike, korrupsionin, urrejtje popullore ne prag shperthimi, kishte ardhe ne perfundim, qe kesaj radhe Lulashi, jo si heret e tjera, kishte zgjedhe nje Kryesi per ta “pire ne kupe” dhe ne rast se sot beheshin zgjedhjet parlamentare, ai i kishte te gjitha “numrat” ne rregull e dilte fitues, dhe do ish “nje Kryeminister normal”. Gjithkush kur e lexon kete perkufizim, e kupton qe autori i saj, nuk ka vetem probleme mendore, por duhet ta shtyje dhe diçka tjeter, qe nuk ka lidhje vetem me arsyen.
Mjafton te lexosh shkrimet e tij ne kohe, per te kuptuar, se çfare “akrobacish e piruetash politike” kryen ky zorraxhi ekstremisht i zellshem. Pak para zgjedhjeve, kur Lulashi mbas “zhevahireve” si ky me siper e shperbleu duke e bere kandidat per deputet, pruuuffi i bente thirrje si me “lezet” te madhit Berisha, qe te “bente me nje ane”, sepse ai çfare kishte per te dhene per atdheun tone te dashur e kishte “shkrire” te gjithin dhe tashti duhej t’ja leshonte radhen Lulashit, per te hapur nje epoke te re te ndritur, me idet e tija oksidentale. Megjithse Lulashi, si mashtrues i rendomt qe eshte e kishte vene kandidat “mbrapa listet”, qe dhe sikur te beshin 20 here zgjedhjet, atij nuk i binte radha te zgjidhej, ai perseri, o nuk ja rrokte kokqypi mashtrimin e rendomte, o i qendronte parimit, qe shpresa vdes e fundit, i qendroj besnik “lepirjes per merak”, deri ne “rreze”.
Mirpo kur andrra i doli zhgjanderr, ndoshta e kuptoj ate, qe e kupton dhe Ndoka, qe Lulashi ja kishte “fut sa krahi”, at’here ndrroj kahin e “lepirjes” e filloj me “zgerlaq” Berishen, i shtyre mesa duket, nga thirrjet per nje rikthim te tij, ndersa Lulashin nga oksidental i thekun, perfundimsht e “gozhdoj” si deshtak patologjik.
Po pse, mbaroj me kaq do te thoni ju? Jo o te keqen! Mbas ca kohesh, kur u bind qe Qoftlargu nuk do rikthehej dhe “zgerlaqja” po i shkonte per “kryq t’kuq”, me “marifet”, pak sot e pak neser, ju rikthue me ritem te plote, “rilepirjes”. Por dihet qe “rilepirja”, eshte gjithmone me e thelle se “lepirja”, kjo per shkak, sepse ka nje shtyse me teper, ate te pendimit, prandaj ju desh te bente nje “sterlepirje”, qe ta mbaje mend historia dhe “shtrydhi” deri ne neuronin e fundit kokqypin, prej nga ku nxorri dhe verdiktin final, qe Lulashi del fitues, nese zgjedhjet behen sot, sentec kjo, qe i beri me dhimb krejet dhe ju shkaktoj ezauriment nervor, te gjitha axhensive te statistikave dhe njekohsisht po gajas shqiptaret. Gajle madhe fort! Ku çan bythen pruuufffi mor!
Dhe kesaj radhe e ka marre seriozisht, jo si athere kur bente figurantin ne krah te Lulashit, tek Cadra Tollava. Tashti or tej, qe te duket me i devotshem, ka ndermarre dhe nje aksion politik dhe sebashku me nje kolegun e tij, Markun ne katror, do te rrezoj ligjin e arsimit. Meqe nuk ja kane iden nga lidhet “gomari”, paprite jane transformuar ne Titane dhe kane vendusut ti futen “detit ne kembe”, per te rinxjerre “gomarin e mbytur”, ate qe nuk e shpetoj dot e gjithe opozita e bashkuar dhe akademiket e prostatosur, ku ndrinte ylli i Fuges. Hajde thuaj po deshe, qe ketyre nuk ja mban, ti bien murit me kry! Edhe don Kishoti e Sanço Pança, qe nuk i trembeshin askujt dhe asgjeje, nuk do kishin marre guximin ti hynin kesaj beteje, sepse e dinin edhe ata, qe do te beheshin qesharake.
Dikush ndoshta mund te mendoje, qe duhet te kete marre garanci te reja nga Lulashi, o diku me lart, te Kunati, ngaqe pruufffi ka ndrruar “pllake” dhe ka filluar “rilepirjen”. Gjithçka mund te beje vaki, por mua nuk me terheqin fort hamendjet. Mandej s’eshte nevoja te hamendsosh, kur e ke modelin “lakuriq” para. Gjekmarkajn s’ka nevoje ta stimuloje kush, sepse ai te “lepije” e “rilepije” e ka zgjedh, si trampulin per tu “hedhur” ne politike. S’ka nevoje ti premtoje askush asgje, e zgjedh vete “viktimin”, dhe meqe ka veshur “petkun” e te djathtit, kjo “barre” ju ka ra per hise liderve te djathte, ku sipas nevojave te rastit, ju duhet te “nenshtrohen” here proçedures se “lepirjes” e here asaj te “rilepirjes”.