Nga Ardit Rada
Ka mjaftuar një koncert i parë prezantues i këngëtarit shqiptar Ermal Meta në Tiranë, që përshtypjet pozitive të eventit të pasohen nga kritika e shpoti të të gjitha llojeve. Ka nga ata që ankohen se paskëshim dëgjuar një këngëtar të cilin se kuptojmë, ashtu siç ka të tjerë që paraqesin varfërinë tonë si popull për të justifikuar refuzimin e tyre ndaj koncertit dhe vetë Metës.
Është e vërtetë që këngët e fierakut të natyralizuar si italian kanë tekste dhe muzikë me përmbajtje të thellë. Meta është një ndër kantautorët më premtues që panoramës së sotme muzikore të Italisë, e cila njihet për brezat legjendarë të këngëtarëve të saj kaq të njohur edhe mes nesh.
Nëse Ermal Meta bën muzikë të sofistikuar, është dicka e përkryer që me këtë produkt të ketë kontakt edhe publiku i tij këtu në Shqipëri. Sepse këto lloj kontaktesh janë ndër të vetmet mënyra për t’i ikur trashëgimisë së stërzgjstur të tallavasë dhe muzikës me tonalitete të kopjuara greko-sllavo-arabe që mbushin radiot dhe diskot shqiptare verë e dimër. Mirëse te vijë një këngëtar niveli që na nxjerr qoftë dhe për dy orë nga llumi i muzikës së sotme komerciale shqiptare.
Sa për faktin që “s’kemi bukë, ç’na duhet koncerti”, këtë më mirë se askush ia ka shpjeguar shqipove Saimir Kumbaro me “Koncert në vitin ’36”! Muzika është vlerë dhe si e tillë nuk dëmton askënd. Nëse honorari i Ermal Metës paska qenë zgjidhje e halleve ekonomike të shqiptarëve, atëhere ja vlen të jemi pak më të varfer, por të njohim një këngëtar tonin që as ka ndryshuar emrin dhe as e fsheh faktin që është shqiptar.
Nuk janë honoraret e këngëtarëve shkaku i varfërimit të këtij vendi. Problemi është se ky vend ka shumë pak kulturë, libra dhe muzikë për të qenë. Ermal Meta është një zë që ja vlen të degjohet ku e ku më parë se “çingijet” me buzë e gjoks të bërë me silikon që enden ekraneve tona në cdo ditë të vitit.