Nga Ben Andoni
Mëtuesi për kryeministër i Shqipërisë z. Lulzim Basha, si kryetar i Opozitës, është futur në një qerthull, ku nëse nuk i ka planifikuar si duhet masat e të ardhmes, do të rezultojë një shembull i mirë për librat politikë të së tashmes e të ardhmes.
Ashtu si në protestat e para, zhvilluar deri më tani, ai ka theksuar se caku i 16 Marsit është vetëm rrëzimi i Ramës. Është pikërisht ky fakt, i lajmëruar edhe në protestën e parë të messhkurtit, i cili nuk bën më përshtypje, pasi asgjë nuk ka ndryshuar.
Qeveria dhe kryeministri me indiferencën e tij cinike, policia me masat e saj “të avancuara”, shtuar me plotësimin gradual dhe të paparashikuar të mandateve, po e fut opozitën në një udhë krejt pa rrugëdalje. Për fat të keq, ideologët e shumtë të saj, që duket se po eksperimentojnë me konfuzionin e z.Basha dhe sidomos përpjekja për të përfituar nga dalldia e tij emocionale duket se po peshojnë më shumë në anën e PD-së sesa në ndihmën për të humbur prej shumë syreshëve.
Basha ka vetëm një rrugë për të shkuar atje, ku është kalkuluar të vijë: Të masë me kujdes kohën, të përfitojë nga dobësitë dhe të përcaktojë platformat që do të ndryshojnë Shqipërinë. Udhëheqësi i opozitës, zëri i të cilit jo pak herë zbehet nga deklaratat plot dhunë të znj.
Kryemadhi dhe sidomos thirrjet e z.Berisha, tashmë po përplaset me realitetin e veprimeve të veta, që duhet thënë se nuk janë më ato të ish-liderit historik të PD-së. Konfuzioni i Bashës reflekton konfuzionin e të gjithë opozitës, ndërsa paradoksalisht imazhi i kryeministrit Edi Rama po del si mbrojtësi më i madh i parimeve demokratike e kështu me radhë!
Ngërthimi në dosjet, ku përshkruhen blerjet e votave duket se nuk po bëjnë asnjë përshtypje tek njerëzit sepse ato janë mësuar me këtë akt nga tre partitë kryesore shqiptare, që këtë veprim tashmë e kanë modernizuar aq shumë, saqë duhet të merren si shembuj në manualet e prishjes normale të zgjedhjeve.
Në këtë hulli dhe kur pothuaj se lideri i opozitës i ka harxhuar armët e tij më të forta, sërish udha e tij e shpresës mbetet dhuna, që ai e artikulon nënzë ose në formë të tërthortë, shpesh duke mos i dal zot militantëve të vet. E tillë është protesta e datës 16 Mars, ku z.Basha do të tentojë dhe njëherë që veç sfidës së numrit të njerëzve të tentojë dhe aktet e dhunshme për ta trandur zotin Rama.
Po a mund të tronditet njeriu, i cili tashmë jo thjesht po e fsheh gjendjen e vendit por po gjen alibitë më të shumta të mbrojtjes, falë dhe mbrojtjes së të huajve? Nga lëvizjet e fundit duket se atij nuk i bën më asnjë përshtypje dhe po ashtu është i bindur se sërish do t’i japë një dorë Bashës, kur ky të mbetet në qorrsokakun e zakonshëm të radhës, duke i caktuar…një takim.
Kanalet besojmë se janë hapur. Kush do të dalë fitues? Fituesi dihet janë politikanët, kurse humbësi është si zakonisht populli ose ajo masa e militantëve që pret me ankth sesi do e shpjegojë tashmë zoti Basha takimin e radhës me Ramën.