Janë bërë një vit që kur ish-Presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi e ish Kryetari i PDK-së, Kadri Veseli u nisën për në Hagë, si të dyshuar për krime lufte.
Ishte 5 nëntori i vitit 2020 kur figurat kryesore të luftës në Kosovë, udhëtuan për në Hagë, kujton publicisti Migjen Kelmendi.
“U bë një vit, prejse dy nga udhëheqësit e kryengritjes së armatosur në Kosovë, Hashim Thaçi dhe Kadri Veseli, që arritën me Ushtrinë Çlirimtare të Kosovës të tejnë shtetin e frikës të Slobodan Milosevic’it dhe të demaskojnë “paqen miloseviciane” të instaluar në Kosovë gjatë viteve ’90, me qenë të pandehur për krime lufte!”, ka shkruar në llogarinë e tij në Facebook, publicisti Mixhen Kelmendi.
“Po them të pandehur e jo të akuzuar, sepse deri në këtë orë ky gjyq nuk arriti që atë aktakuzë fantome, me të cilën i burgosën, të prezantoj para gjyqit, që e quajtën “Special””.
Kelmendi vë në dyshim komplet këtë proces gjyqësor duke potencuar faktin se krerët e UCK-së aty janë “’të kidnapuar’ për arsye krejtësisht politike, dhe të larguar nga jeta politike me dyshimet se ky gjyq i është nënshtruar krejtësisht narracionit te Beogradit edhe për Thaçin e Veselin, edhe për UÇK, edhe për luftën në Kosovë”.
Të përkushtuar për drejtësi, vlerëson Kelmendi, faktin që të dy, edhe Thaçi edhe Veseli, në krye të dy institucioneve të rëndësishme, njëri në Presidencë e tjetri në Parlamenti, insistuan që kjo gjykatë të formohet.
“Kanë bërë çmos që ky gjyq të legjitimohet në formën e dy, si i quajtën, Dhoma të Posaçme të gjyqësisë kosovare, që u zhvendosën në Hagë”.
“Nuk ka qenë Drejtësia ajo që i ka trembë ata”, thotë Kelmendi, “sepse Liria e Kosovës dhe themelimi i Shtetit, ka për t’i bërë të ndihen të drejtë dhe komod jo vetëm para këtij gjyqi, por edhe para historisë”.
Ajo që e shqetëson Kelmendin është “politizimi i kësaj drejtësie dhe loja me narracione, asht ajo qe i rëndon ata”.
“Ata që patën mundësi t’i vizitojnë në burg, më thanë se po ndihen mirë, janë në formë dhe të gatshëm t’i dëgjojnë, më në fund, ato ‘aktakuza fantome’”.
“Po shpresoj që në këtë gjyq do të triumfoj drejtësia e jo politizimi i saj”, ka potencuar Kelmendi.
“Sepse, po fitoi drejtësia, edhe Thaçi edhe Veseli, me bashkëluftohet e vet atje, kanë me u kthye shpejt”, ka përfunduar shkrimin Migjen Kelmendi.
Thaçi, Veseli, Krasniqi e Selimi një vit në Hagë
Sot, janë bërë një vit prej kur ish presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi, ish kryetari i Parlamentit Kadri Veseli e Jakup Krasniqi dhe ish deputeti Rexhep Selimi u transferuan në qendrën e paraburgimit në Hagë.
Aktakuza ndaj Jakup Krasniqit e Rexhep Selimit u konfirmua më datë 4 nëntor të vitit 2020, ndërsa një ditë pas e njëjta gjë i ndodhi edhe Kadri Veselit e Hashim Thaçit, i cili po atë ditë dha dorëheqje nga posti i presidentit.
Lajmin për konfirmimin e aktakuzës ndaj ish-zëdhënësit të UÇK-së, Jakup Krasniqi e pati konfirmuar avokati i tij, pasi njësitet e EULEX-it mëngjesin e datës 4 nëntor 2020 e kanë bastisur shtëpinë e Krasniqit.
“Krejt çfarë mund të konfirmojë është që ka një bastisje… Aktakuza e cila është konfirmuar, tash duhet të transferohet zotëri Krasniqi në Hagë, besoj gjatë ditës së sotme”, ishte shprehur avokati i Krasniqit.
Ndërsa, lajmin për konfirmimin e aktakuzës për Selimin e bëri vet ish deputeti i Vetëvendosjes, ku mes tjerash pati thënë se “kam ditur e do të di gjithmonë ta mbroj lirinë e popullit, shtetin e Kosovës dhe UÇK-në e lavdishme”, ishte shprehur “10-shi” i UÇK-së.
Njëjtë si “10-shi”, lajmin për konfirmimin e aktakuzës e bëri edhe “Luli”.
Ish kreu i PDK-së, Kadri Veseli, lajmin për konfirmimin e aktakuzës e dha përmes rrjetit social “Facebook”, duke thënë se kjo është një mundësi që tu përgjigjet dyshimeve dhe thashethemeve të rrejshme që sipas tij kanë qarkulluar për vite të tëra.
“Jam i vetëdijshëm se ka njerëz në Kosovë që mendojnë se Dhomat e Specializuara janë një fyerje e luftës sonë historike për të mbrojtur popullin e Kosovës nga krimet e regjimit të Millosheviqit”.
“Por unë nuk e shoh në këtë mënyrë, Unë e shoh si një mundësi që më në fund të përgjigjem ndaj këtyre dyshimeve dhe thashethemeve të rrejshme të cilat kanë qarkulluar për vite të tëra”, kishte shkruar Veseli.
Kurse, lajmin për konfirmimin e aktakuzës, komandant “Gjarpri”, e bëri përmes një konference për shtyp, ku po atë ditë, Thaçi dha dorëheqje nga posti i presidentit të Kosovës.
Ai, mes tjerash tha se këto kohë nuk janë të lehta për të e familjen e tij, dhe se para gjyqit nuk do të del si president i Kosovës.
“Ju lus për maturi qetësi dhe për unitet. Të qëndrojmë të bashkuar dhe duam të ruajmë besimin. Para gjyqit nuk do ta dal si president dhe për të mbrojtur integritetin e Kosovës, unë sot jap dorëheqje nga pozita e presidentit të Kosovës. Ftoj forcat politike që mos të thellohemi në krizë kushtetuese dhe institucionale”, ishte shprehur Thaçi.
Kush e çliroi Kosovën?
“I edukuar në frymë të një nacionalizmi të mëndafshtë, ku mendohej se me bukurshkrim, poezi, këngë e aktinizëm qytetar,” Kosova ka me u ba e lirë”, kam qenë i bindur se sa të jem gjallë, kjo s’ka për të ndodhë, sepse është një rrugë e gjatë që ndoshta vetëm gjeneratat tjera kanë për ta përjetuar”, shkruan publicisti dhe autori i disa librave, Migjen Kelmendi.
“Ndodhi që Kosovën e lirë e përjetova i gjallë dhe i lumtur si krejt ju! S’mund të besoja!”
“Pjesën time të përgjegjësisë dhe kontributin modest për të gezuar këtë ditë e kisha kryer!”
“Pamjet e hyrjes së trupave të NATO-s dhe UÇK-së ishin historike. Ngjasonin me çlirimin e Parisit, Romës, Pragës pas L2B, kur bota e civilizuar u bë bashkë të mposht një forcë të ligë siç ishte Hitleri asokohe, dhe Milosevici këso kohe”.
“Sot, me gjasë njerëz që përgjegjësinë ndaj kësaj lirie s’e kane ndjerë, e kanë huq, s’e kane kuptuar, e politizojnë dhe kontestojnë këtë ditë që po e gëzojmë të gjithë bashkë, me pyetjen – Kush e çliroi Kosovën?”
“Kryesisht atyre që ishin të painformuar, të hutuar, të gatshëm edhe të nënshtrohen, pa idenë e lirisë e të sakrificës, përgjigjja në këtë pyetje ishte e thjeshte: NATO, po kush!”
“Sa herë përmendet roli i Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, komentet janë minimizuese, bile shpesh edhe përçmuese”.
“Krejt kjo përpjekje mos me kuptuar dhe me e përçmua rolin e UÇK në çlirimin e Kosovës shpjegohet lehtë me një parabolë të njohur prej historisë:
Ndoshta nuk ju shkon mendja se Enver Hoxha me një grusht katundarësh të Jugut dhe Tito me shefat e Enverit, Mugosa’n e Miladinin, e kane mposht makinerinë naciste të Hitlerit?!”
“Për të shkatërruar atë ushtri u desh të hynë në luftë fuqitë më të mëdha perëndimore e lindore të globit. Por ata u gjetën në anën e duhur të historisë”.
“Roli historik që luajti rebelimi ushtarak i UÇK ishte thyerja e paqes së rreme që Millosheviç e kishte instaluar në Kosovë, duke përmbrendësuar lëvizjen paqësore të Rugovës”.
“Debati i munguar, që do t’i kushtohej domethënies historike të shfaqjes së formacionit ushtarak “Ushtria Çlirimtare e Kosovës” për lirinë e Kosovës dhe për krejt këtë realitet demokratik e shtetëror që sot po e gëzojmë, po na zhvillohet në mënyrë dramatike dhe të imponuar sot, përmes Gjykatës Speciale”.
“Jam munduar të imponoj debat përmes Gazetës Java, gjate viteve 2001-2008, por kisha sugjerime edhe nga liderët më të lartë të UÇK-së, që është një debat delikat, i cili nuk mund të bëhet pa implikimin e figurës së ish Presidentit Ibrahim Rugova, dhe prandaj sugjerohesha që të evitohet.
(Rugova nuk ka besuar në luftë dhe ka qenë skeptik në momentin e shfaqjes së UÇK’së, po e them shkurt)”.
“Natyrisht, qe debati kishte me i hape edhe çështjet e sjelljeve te pahijshme dhe tuafe të ndonjë komandanti e pjesëtari, i cili nën emrin “Ushtria Çlirimtare e Kosovës”, ka realizuar ambicie vetanake. Kjo u pa edhe pas luftës, ku na u krijua ajo që e quajta ‘kultura e komandantëve’, që filluan me u sjell a thua se na ju kemi borxh lirinë personalisht atyre (siç!)”, shkruan Kelmendi.
“Jam përpjekë të kontekstualizoj nevojën e thyerjes së asaj që e kam quajt ‘paqja millosheviçiane’, ose ‘shteti i frikës’, që e kishte instaluar Slobodan Millosheviç gjatë viteve ’90, që shfaqja dhe lufta e formacionit ushtarak UÇK i deplasoi dhe i demaskoi në të gjithë vërtetësinë e tyre si pushtim”.
“Me kalimin nga situata e ‘paqes’ (ju kujtoj fjalinë e famshme te Millosheviç – “Mir vlada na Kosovu”), në një situatë konflikti të imponuar nga dhuna, herë e kamufluar e herë eksplicite, e aparatit policor e ushtarak të Serbisë, u hape rruga për intervenimin e faktorit ndërkombëtar dhe nevoja e adresimit te këtij konflikti, tani mes formacionit ushtarak UÇK dhe aparatit militiar të Serbisë, përmes një Konference Ndërkombëtare, si ajo që u mbajt në Rambuje me 6 Fror 1999”.
“Ka qenë luftë e imponuar nga dhuna me të cilën ju përgjigj Serbia kërkesave legjitime te popullit shqiptar në Kosovë”.
“Ushtria Çlirimtare e Kosovës u gjet në anën e drejtë dhe fituese të historisë”.
“Kjo është përgjigjja!”, ka përfunduar Kelmendi.(Albanianpost.com)