Kryetari i Partisë Demokratike, Lulzim Basha prej ditës së djeshme ndodhet në Gjermani ku pretendon se po punon për Shqipërinë për çeljen e negociatave nëpërmjet përfaqësimit të tij në Bundestagun Gjerman.
Në fakt më shumë sesa një vizitë për të kontribuar në integrimin e Shqipërisë, vizita e Bashës në Gjermani është një vizitë tërësisht personale, e cila jo vetëm që nuk i ndihmon aspak Shqipërisë, por sjell edhe një përçarje të ashpër brenda opozitës.
Basha në këtë aktivitet si gjithmonë shoqërohet edhe nga “kllouni” i tij Genc Pollo, asnjëherë në axhendat e tij të huaja ai nuk i thërret aleatët.
Basha nuk ka me vete asnjë nga partitë aleate, qoftë këto parlamentare, për të cilat hidhet dhe përdridhet çdo ditë duke thënë se ai është drejtuesi apo udhëheqësi i opozitës së bashkuar.
Në fakt, me Bashën në axhendën e tij te Kristian Demokratët gjermanë apo partitë të tjera simotra europiane, nuk ndodhet Fatmir Mediu, nuk ndodhet Nard Ndoka , nuk ndodhet Vangjel Dule, apo partitë e tjera aleate.
Dikur, kur opoziten e drejtonte Berisha, aleatët e tij, partitë kryesore parlamentare ishin pjesë e delegacioneve, çka tregonte dhe reflektonte se kishte një opozitë në aksion dhe opozitë të bashkuar, kurse sot Basha tregoi edhe një herë se ai nuk do askënd, se do ta udhëheqë opozitën shqiptare i vetëm.
Por duket se llogaritë i ka bërë gabim.
Ai ka braktisur partitë e djathta, nuk i merr aleatët e tij me vete duke e përçarë opozitën, por duke shpresuar gjithnjë e më shumë tek aleanca me Monika Kryemadhin.
Një aleancë me LSI-në, që në fund nuk është asgjë tjetër veçse oksigjeni që PD po i jep politikës së majtë, e cila është duke u shkërmoqur nga dita në ditë.
Përtej kësaj shkërmoqje të LSI-së qëndrojnë edhe përçarjet që Basha po i bën opozitës, duke braktisur aleatët jo vetëm në takimet me ndërkombëtarët, por edhe në lëvizjet dhe veprimet e tij politike./cna/