Nga Romeo Kara
Burrat e shtetit, dallojne per aftesine e tyre per te marre vendime dhe rrisqe njekohesisht me vendimet qe marrin.
Me vendimet që marrin dhe respektimin e vendimeve, ata kane bere te mundur, daljen nga nje situate e caktuar, ku progresi me moralin nuk kane me lidhje me realitetin, dhe hyrjen në nje etape te re zhvillimi ku progresi dhe morali perqafohen me njeri tjetrin ne cdo aspekt te realitetit te ri.
Krijimi i realiteteve te reja kerkon vizion, por edhe force per te tejkaluar aktualitetin, i cili i reziston natyrshem me sa mundet tendecave per ndryshim, bile ne shume raste, e detyron ndryshimin te vije me dhune, pasi nuk ka gjetur gjuhen me aktualitetin dhe te kaluaren, per te ardhur paqesisht.
A kemi ne burra shteti, ne politiken prezente, qe realisht duan dhe po punojne, qe situata aktuale te marre fund dhe e reja me progres e moral te zere vendin e saj?
Une mendoj se nese kemi, keta politikane jane perpara dilemes te ruajtjes se stabilitetit politik apo te prishjes se tij dhe ndertimit te realiteteve te reja.
Kur je ne qeverisje, gjithmone tundohesh t’a besh ndryshimin, duke destabilizuar ne nje fare menyre edhe qeverisjen tende, apo te tejkalosh vetveten, interesat e tua te momentit dhe te forces politike qe perfaqeson, dhe t’i hapesh rruge ndryshimit zhvillues.
Zakonisht ndryshimi vjen fillimisht si opozite e natyrshme, dhe në zhvillim e siper, kur ai gjen terrenin e duhur, shnderrohet ne pozite.
Fatkeqesisht ndryshimi tek ne, duhet te filloje nga e ashtuquajtura opozite, e cila eshte shtylla kryesore e imoralitetit politik e shoqeror ne Shqiperi.
Perballe nje qeverisjeje qe le shume per te deshiruar, ku mireqenia nuk duket as me dylbi, ku ministrat ne fushate legenosen per vota, por qe i kthehen pordhacerise sapo kthehen ne zyre, opozita ka si synim vetem ruajtjen e statukuose, qe do te thote: jete sa me te gjate te sistemit te paster kriminal shpypes e vjedhes, qe po na mban peng prej 28 vitesh.
Opozita nuk mundet te jape kurrsesi konsensusin qe te arrestohet lideri i saj dhe i gjithe hajduteve te Shqiperise, Sali Berisha.
Opozita sot ka vetem nje mision, te ruaje liderin e saj, si dhe sistemin e vjedhjes, te institucionalizuar ne karikaturen e quajtur Shtet Shqiptar, i cili nuk eshte gje tjeter, veçse diktatura e bandave politike partiake, qe konkurojne apo bashkohen me njera-tjetren sa here ua kerkon nevoja, vetem per interesat e tyre.
Sot qeveria, edhe nese ka nje fije deshire dhe vullneti per te sjelle ndryshimin e deshiruar, qe fillon me arrestimin e Sali Berishes, stepet kur mendon te ardhmen e vet, te ngjashme me ate te Berishes, si dhe kur mendon destabilitetin politik qe do te sillte arrestimi i Sali Berishes.
Nuk ka guxim Arta Marku kurre t’a arrestoje Saliun, pavaresisht se ai eshte moralisht i arrestuar prej nje dosjeje te pakundershtueshme korrupsioni, qe i rri ne koke prej dy vjetesh.
Nuk ka guxim qeveria te ndahet nga kjo qeverisje me brek neper kembe(dmth me Saliun ne parlament dhe Meten president), pasi ka ngelur vec te tjerash peng i stabilitetit politik, i cili eshte stabilitet i krimit dhe kusarise.
Edhe nese qeveria mendon se duke kaluar koha, do t’i krijohen kushte te favorshme per te luftuar krimin, perseri gabon se, opozita gjithmone do te jete grusht bashkuar rreth kriminelit Sali dhe plackes se vjedhur ne keto tre dekada.
Qeveria sot ka vetem nje zgjidhje nese do, që t’a sfumoje karten e destabilitetit politik te Saliut dhe Metes, ate te nisjes se ndryshimit nga vetvetja, te arrestimit te atyre ministrave qe ia bene yzmetin deri ne fund krimit, dhe te bashkimit te tyre ne te njejtin urdher arresti me Saliun.
Vertetesia dhe ekuilibri ne luften per drejtesi, do t’a shmange patjeter skenarin e destabizimit politik te vendit.
Nese qeveria vonon per t’a nderrmare kete hap, atehere ajo nuk i perket me as te tashmes dhe as te ardhmes.
Sot e tashmja dhe e ardhmja, kerkojne ndryshimin.