Armina ka dhënë një intervistë ku ka treguar dëshirën e saj për të jetuar jashtë vendit pasi thotë se Shqipëria nuk është vendi i duhur për të dhe s’ka asnjë të ardhme.
E fejuara e Shkëlzen Berishës, djalit të Sali Berishës thotë se për të realizuar ëndrrat e saj dhe për të hapur dyqanin e të brëndshmeve në Tiranë, është munduar dhe lodhur shumë.
Gjithashtu ajo rrëfen njohjen me Zenin ku siguron se kur filloi ta simpatizonte nuk e dinte që ishte djali i ish-kryeministrit.
“Për çfarë kam arritur deri tani jam e kënaqur për dy arsye , e para për faktin që unë nuk kam lindur në një qytet mode si Londra, Milano apo Parisi dhe për mua ka qenë e vështirë, dyfish të futem në një treg që vajza të cilat jetojnë në këto qytete ende mundohen të jenë pjesë, madje kam shumë mikesha që më thonë “Si ia ke dalë?”, në sensin duke mos jetuar aty dhe duke pasur këto njohje apo bashkëpunime.
Edhe pse duket e thjeshtë nga jashtë, për mua nuk ka qënë aspak e thjeshtë, jam lodhur dhe munduar të jem këtu ku jam sot. Arsyeja e dytë është mosha, ndihem e plotësuar që për moshën time ende në të njëzetat, kam një biznes timin dhe arrij të nxjerr përfitime nga rrjetet sociale.
Nëse do pyesja veten a do të doja të arrija më shumë, sigurisht që ka ende punë, por falenderoj zotin edhe për kaq sa kam arritur.
Në fakt është e vërtetë, Shqipëria nuk është vendi i duhur përsa i përket fushës ku unë punoj, modës. Vendi ynë ka të ardhme, por ende nuk është aty ku duhet. E kam menduar më parë që të shkollohesha në Londër për “Fashion Consulting”, por ky plan u anullua për shkak të punës që mu ofrua në një reviste mode në të cilën punova tre vite dhe më pas erdhi njohja më Shkëlzenin. Por ende nuk është vonë për një master pse jo?
Në fakt forma sesi jemi njohur ka qënë krejt rastësore. Jemi parë diku në një bar pa e njohur njëri -tjetrin për herë të parë dhe kemi pasur shumë tërheqje, madje sot e diskutojmë çfarë kemi ndierë në largësi atë ditë. Të dy jemi emocionuar dhe kemi pasur shumë interes për njëri-tjetrin. Unë pyeta një mikeshë kush mund të ishte, pasi as unë dhe as ajo nuk e dinim kush ishte. Më pas, pas disa kohësh, u gjendëm rastësisht me miq të përbashkët, në të njëjtën tavolinë dhe aty filloi gjithçka, aty bëra lidhjen e ditës së parë, kur u pamë nga larg. Nuk ishte lidhje e menjëhershme sigurisht, ndenjëm shumë kohë thjeshtë duke komunikuar si fillim…Më pas u takuam dhe filloi gjithçka”