Zv/ministrja e Brendshme Rovena Voda mohon konstatimet e nxjerra nga dokumentari i ‘Rai 3’ mbi k.anabizimin e 1/3 së vendit dhe fuqizimin e grupeve shqiptare të trafikut të k.okainës dhe h.eroinës, por pa harruar k.anabisin. Gjatë inaugurimit të zyrave të reja të Aleat në Vlorë, Hoda shtoi se sipërfaqet me k.anabis janë pakësuar dhe se nuk është e vërtetë se kultivimi është shtrirë në 1/3 e vendit. Për zyrtaren e ministrisë së Brendshme mbi Shqipërinë po hidhet baltë e pamerituar ndërsa shtoi se klanet shqiptare nuk mund të krahasohen me nivelin e trafikut në portet spanjolle, britanike apo turke.
“Më vjen shumë keq që nga një vend i vogël si Shqipëria, që po bën përpjekje të mëdha për të hapur negociatat në BE, shpesh herë ndoshta hidhet edhe baltë, hidhet baltë e pamerituar edhe mbi policinë e shtetit, e cila në shtator do ti nënshtrohet vettingut. Fillon vettingu me gradat e larta të policisë së shtetit dhe kjo është fytyra e vërtetë e policisë së shtetit shqiptar sot. Historia e k.anabisit është e shkuar, ky është një lajm i medieve, jo zyrtar, më erdhi keq, u trishtova kur pashë lajmin. Që nga 2017 vazhdon një vëmendje e shtuar e policisë ndaj k.anabisit. Rekomandimet e fundit në progres raport kanë qenë pozitive. T’u referohemi institucioneve zyrtare, jo medieve” tha ajo.
Në dokumentarin e medieve italiane me titull “N.arcotica” tregohet trafiku i d.rogës në trekëndëshin Meksike-Kolumbi-Shqipëri me destinacion Italinë dhe Europën. Grupet k.riminale shqiptare, sipas dokumentarit janë fuqizuar ndjeshëm në trafikun e lëndëve n.arkotike, aq sa po kërkonin të blinin një nëndetëse për të trafikuar k.okainën e ardhur prej Amerikës së Jugut përmes Mesdheut. Por historia e Lazaratit pa asnjë material ilustrues ne ditët e sotme për k.anabisin e pretenduar nga prokurori shpifës që ka nevojë për veting shqiptarë. Historia e 9 tonëve k.anabis daton në vitin 2013. Ja çfarë solli në emision gazetarja e Rai3, gërmadhën e shtetit të d.rogës Lazarat dhe hallexhijtë nostalgjik kur fshati lulëzonte nga k.anabisi dhe paraja dhe vendin e mbushur me d.rogëimagjinare… pas maleve larg:
Vazhdojnë akuzat për qeverinë e Edi Ramës dhe lidhjeve të tij me t.rafikantët e d.rogës. Kryeministri nga ana tjetër pretendon se ka luftuar kultivimin dhe trafikun e d.rogës. Simbol i prodhimit të h.ashashit deri para pak vitesh në Shqipëri ishte Lazarati. Nga atje, ka nisur rrugëtimin e saj korrespondentja jonë Laura Tangherlini për të kërkuar gjurmët e d.rogës nëpër Shqipëri.
Laura Tangherlini ndodhet në zemër të Lazaratit, fshatin që e përshkruan kështu: “Lazarati është bastion i së djathtës. Deri pak vite më parë ishte baza e kultivimit dhe trafikimit të h.ashashit. Në 2014 policia ndërmori një aksion të madh për të zhdukur këtë bimë dhe gjërat ndryshuan. Nga e kaluara kanë mbetur muret e larta pas të cilave mbretëronin gjethet e h.ashashit. Ky është Lazarati dikur mbret i d.rogës sot është gati-gati një vend fantazëm”.
Nuk mungojnë as dëshmitë e banorëve, disa prej të cilëve pranojnë se e kanë kultivuar h.ashashin, por pa marrë ndonjë fitim të madh.
“Jeta këtu është përkeqësuar shumë. Më parë ishte e zhvilluar bujqësia, tani tokat kanë mbetur djerrë. Tani s’ka punë për asnjë. Fajin e kanë politikanët që thonë mos bëni atë që bëjmë ne. Ata thonë bëni çfarë ju themi ne”, thotë njëri nga banorët.
“Unë kam tre fëmijë dhe nipër kemi vetëm pensionin tim për të jetuar. Më përpara punoja në fusha me bime medicianale”. E pyetur nëse këtu mbillej h.ashash ajo thotë: “Nuk është e vërtetë, ka ardhur policia dhe nuk ka gjetur gjë. A.rrestimet ishin të padrejta”.
“Ne vërtetë jetonim më mirë, por bënë mirë që e hoqën h.ashashin. Megjithatë mënyra se si policia ndërhyri ishte shumë brutale. Ishte e vërtetë që kishte fitim por shkonte tek politikanët dhe tek të tjerët. Ne na mbeteshin vetëm thërrime”, thotë një tjetër banor.
I pyetur nëse ka kultivuar edhe ai, qytetari e pranon por shton se: Po të kisha kultivuar shumë tani do isha e pasur. Shihni gjë ju këtu? Ku i kam?”
Gazetarja e Rai-t Laura Tangherlini vazhdon xhiron e saj nëpër fshat edhe gjen disa tunele që përdoreshin si magazina për d.rogën, të cilat tani kanë mbetur bosh. “Aty shohim vetëm pula”, shprehet ajo.
Tangherlini vijon: “E ndërsa shohim me vëmendje magazinat e braktisura takojmë pronarin e tyre. Ai na thotë se ky biznes vazhdon, mund t’i gjejmë shenjat diku në Tepelenë”.
Tangherlini merr rrugën drejt fshatrave të Tepelenës. “Shkojmë në Tepelenë, ka burra që na presin, na ftojnë për kafe. Ata thonë që aty nuk kultivohet d.rogë por nga ana tjetër shtojnë se nuk janë spiunë”. “Ka mbaruar d.roga këtu, kishte para dy vitesh”, i thotë një banor i zonës.
– Ku ta gjej tani?
– Nuk e di, përgjigjet ai.
“Ai na jep fjalën që ka ende magazina d.roge, shkon të flasë me një mikun e tij që të na e tregojë, por kthehet duarbosh. Ka ndryshuar mendje. Miku i tij nuk do të flasë, madje e ka k.ërcënuar të mbyllë gojën”.
Rrugëtimi i gazetares vazhdon në tre fshatra të tjera të Tepelenës, përgjigjet janë pothuajse të njëjta.
“Iku d.roga, deri në 2016 kishte. Ndërhyri shteti”, i thotë një tjetër banor.
Kurse një tjetër tregon me gisht malin për të na thënë se pikërisht atje ishin plantacionet e d.rogës.
Ndërsa një tjetër na thotë se d.roga nuk është më këtu. Ka përfunduar në Bruksel.
E pavarësisht këtyre dëshmive, gazetarja italiane arrin të gjejë një furnitor që i sjell një qese me h.ashash.
Ai tregon se d.roga ka qëndruar rreth një vit në shtëpinë e tij, pasi nuk ka pasur treg shitjeje.