Kadri Roshi lindi më 4 janar 1924 në Ballsh të Mallakastrës, i biri i Maksut dhe Sabrie Roshit, me prejardhje nga Libohova. E ëma i vdiq kur ishte 2 vjeç dhe më pas kur ishte 12 vjeç i vdiq edhe i ati.
Përfundoi studimet e larta në Pragë në vitin 1951. Ai, e filloi karrierën e tij si aktor në Teatrin Popullor në moshën 21-vjeçare duke qenë një ndër krijuesit e këtij teatri.
Që nga ajo kohë dhe deri sot ai numëron rreth 180 role në skenë dhe kinematografi, të cilat përbëjnë një jetë të madhe artistike, ku ndërthuren vështirësitë e një jete prej jetimi, çiraku, portieri kinemaje dhe deri tek aktori origjinal me portretin e njeriut të fisëm.
Në krah ka pasur gjatë gjithë kohës aktorët e brezit të tij Drita Pelingu, Violeta Manushi, Tinka Kurti, Margarita Xhepa, Ndriçim Xhepa, Reshat Arbana, Sulejman Pitarka, Robert Ndrenika, Marika Kallamata, etj.
Nga shumëkush është konsideruar si legjenda e skenës dhe ekranit shqiptar. Ai ka qënë një aktor brilant dhe me një talent të lindur. Në vitin 1995 është nderuar me Çmimin e Karrierës në Festivalin e Filmit Artistik, në vitin 1997 me Çmimin e Madh të Nderit.
Ai është “Nderi i Kombit” nga viti 1999. Emri i Kadri Roshit është një kolos për filmin dhe teatrin shqiptar, ku ai la figura të spikatura që nuk do të harrohen kurrë.
Për Kadri Roshin fatmirësisht ka një film dokumentar, ai “Butrinti i gjallë”, i shfaqur si premierë për 10-vjetorin e vdekjes së aktorit në sallën e Teatrit Kombëtar që mban emrin e tij.
Si një rrëfim autobiografik filmik, i kombinimit të roleve dhe komenteve për to, udhëtimeve në vendlindje apo në vende që i përkasin e përjetimeve, që skenaristi dhe regjisori Petrit Ruka ia ka marrë aktorit që mban titujt “Artist i Popullit” dhe “Nderi i Kombit”, në vitin 1998.
Jetim, pa nënë e babë, me 4 klasë arsim edhe pse me 18 arsimtarë në fisin e tij të Roshëve të Libohovës, Kadri Roshi u lind dhe u rrit mes dashurisë së mallakastriotëve.
U vërvit në vitet e luftës për të mbijetuar duke provuar çdo punë për bukën e gojës; hamall, pastrues, kamarier apo edhe biletashitës kinemaje që s’linte film pa parë.
Por, i mbijetoi gjithë vështirësive, deri edhe rrezikut të pushkatimit të rastësishëm, derisa pas luftës edhe pse i skualifikuar në sprovën e parë teatrale si i patalentuar, do të ishte një bursë në Zagreb, që do ta bënte atë dhe Lazër Filipin dy aktorët e parë të diplomuar shqiptarë, e të merrte me pasion rrugën e 180 roleve në teatër dhe kinema.
Filmat më të njohur për publikun shqiptar në të cilat ka interpretuar Kadri Roshi janë:
Tana (1958), I teti ne bronz (1970), Malet me blerim mbuluar (1971), Kur zbardhi një ditë (1971), Lulekuqet mbi mure (1976), Fije që priten (1976), Njeriu me top (1977), Gjeneral gramafoni (1978), Liri a vdekje (1979), Ballë për ballë (1979), Partizani i vogël Velo (1980), Dëshmorët e monumenteve (1980), Apasionata (1983), Fejesa e Blertës (1984), Rrethimi i vogël (1986), Kur ndahesh nga shokët (1986), Pesha e kohës (1988), Misioni përtej detit (1988)./Konica.al