Mungesa e një memorie historike është bërë shpesh shkaktare për gafa publike në Shqipëri, ashtu si kjo e sotmja.
Në protestën e organizuar nga anëtarë të forumeve rinore të opozitës, të kamufluar si studentë, është hedhur në qarkullim një slogan i ri, i cili për hir të së vërtetës është përdorur edhe pak ditë më parë tek protesta e “Astirit”, “studentët e bashkuar, kanë për të fituar”.
Tek “Astiri”, versioni i përdorur ishte “populli i bashkuar, ka për të fituar”.
Problemi i vetëm i këtij slogani; jo vetëm ai nuk është autentik, por ashtu si “Internacionalja”, është një himn botëror dedikuar komunizmit dhe një slogan i përdorur vazhdimisht nga Enver Hoxha, pas vitit 1974, deri në vdekjen e tij.
Togfjalëshi “populli i bashkuar, ka për të fituar”, vjen nga Kili, në versionin “el pueblo, unido, hamas sera vencido”. Fillimisht një thënie revolucionare për të kundërshtuar regjimin e Pinoçetit, pas rrëzimit të Salvador Alendes, shumë shpejt u shndërrua në një këngë e përkthyer praktikisht në të gjithë gjuhët e botës.
Në vazhdën e këngëve revolucionare, “El Pueblo Unido”, me versionet e saj është shndërruar në një legjendë, ashtu si “Internacionalja”, “Bella Ciao”, e disa versione të tjera, fillimisht ruse, të përkthyera në shumë gjuhë të huaja.
Në periudhën e shtrëngimit ekonomik, që karakterizoi dekadën e fundit të Enver Hoxhës në pushtet, togfjalëshi “populli i bashkuar ka për të fituar”, u përdor me dhjetëra hera, drejtuar imperalistëve apo revizionistëve që po tentonin të “gjunjëzonin popullin tonë heroik”, i cili i “bashkuar, si një kështjellë graniti, mund t’i rezistonte çdo sulmi”.
Mungesa e një kujtese historike apo edhe më keq, injoranca historike, bën që sot PD dhe LSI të dalin në rrugë duke kopiuar në dukje një sllogan shumë të bukur, por me një histori të helmatisur pas tij dhe që mban si autor të parë, asnjë më shumë dhe asnjë më pak se vetë Enver Hoxhën./Lexo.al
