Deklaratat e zyrtarëve të qeverisë greke nga maturia e ditëve të para për ngjarjen në Bularat kanë kaluar në ekstrem. Një ditë më parë parlamenti grek mbajti një minutë heshtje për vdekjen e Kostandinos Kacifas, duke e vlerësuar atë si hero. Ndërkohë, që Kacifas u ekzekutua nga policia gjatë shkëmbimit të zjarrit, pasi qëlloi me makinën e forcave të rendit duke rrezikuar jetën e banorëve minoritarë dhe të policisë.
Në kohën që nga politika greke pritej reflektim dhe ndjesë për shprehjet raciste dhe anti-shqiptare në Bularat, sot vjen një deklaratë që vetëm për normalizim marrëdhëniesh mes dy vendeve nuk mund të shërbejë.
Zv/ministrja e Mbrojtjes së Qytetarëve në Qeverisë Tsipras, Katerina Papakosta-Sidiropoulou ka hedhur sot në mënyrë sfiduese për raportet shqiptaro-greke tezën e “autonimisë” për minoritetin grek në Shqipëri.
“Me Shqipërinë duhet hapur një dialog i sinqertë dhe në thellësi për të drejtat e pakicës kombëtare në funksion të perspektivës evropiane, parakushti i të cilave është zbatimi i plotë i tyre. Shqipëria duhet të pranojë qartë d.m.th, aq sa pretendon për shqiptarët jashtë vendit të tyre, autonomi ose edhe pavarësi, duhet të japë për pakicat kombëtare të gjitha të drejtat. Këto janë parakushte për pranimin nga Evropa dhe Greqia duhet t’i kujtojë”, deklaroi zyrtarja greke në një status në rrjetet sociale.
Reagimi është dhënë në Facebook, por qëndrimi i zv/ministres së Brendshme në terma diplomatik duket se vjen si përgjigje e deklaratës së bërë dje nga zv.ministri i Brendshëm shqiptar, Sandër Lleshi, i cili njoftoi vendimin për 52 persona të shpallur “non-grata”.
Në deklaratën e zv.ministres greke ka dy momentet që duhet të vënë në lëvizje diplomacinë dhe shtetin shqiptar duke mos e lënë politikën e jashtë vetëm te statuset në Twitter të Kryeministrit dhe reagimet për medait vetëm në Tiranë.
E para, Greqia do të përdor çështjen e të drejtave të minoritetit, (njëlloj si në vitet 1994-1997) si kartë kryesore për bllokimin e integrimit të Shqipërisë. Për grekët “materiali” që prodhoi ngjarja në Bularat, sipas këndvështrimin të tyre të njëanshëm, është i bollshëm për ta çuar çështjen në Brukslet dhe gjithë kancelaritë e huaja.
E dyta, për herë të parë në mënyrë të papërgjegjshme diplomatike një zyrtare e lartë e qeverisë aktuale greke flet për “autonomi” dhe “pavarësi”. Shqipëria ka miratuar një nga ligjet më moderne për minoritet duke u njohur atyre të drejta që asnjë vend tjetër përreth nuk i ka. Ligji i miratuar vitet e fundit, reforma territoriale dhe gjithë baza juridike e Shqipërisë i ka diskriminuar pozitivisht minoritet duke u dhënë dy bashki, që drejtohen dhe administrohen nga vet përfaqësuesit e minoritetit. Pa folur këtu për të drejtat e tjera që lidhen me emërimet, përdorimin e gjuhës, të drejtën e organizmit edhe për të thirrur “Duam Vorio Epir”, si dhe financimin e shtetit shqiptar për shkollat, spitalet, infrastrukturën dhe ruajtjen e pasurisë së tyre kulturore. Shqipëria ka plotësuar gjithë kornizën ligjore të rekomanduar nga BE për minoritet duke tejkaluar dhe vene që tashmë janë pjesë e BE në respektimin e minoriteve.
Në politikën ndërkombëtare, kuptimi i parë i termit “autonomi” është “vendosja” e një rajoni të caktuar për të qeverisur me ligjet e veta, pa marrë parasysh sistemin ligjor të një shteti më të madh. Në terma praktikë, autonomia është shkëputje territoriale.
Pasi Shqipëria ka plotësuar këto kushte, tashmë del dhe një tjetër kërkesë që ngjan as më shumë as më pak si minim i integritetit territorial të Shqipërisë.
