Nga Bledi Mane
Ditari i një krimineli 10 vjeçar-
Nga gjumi më zgjoi e uleritura e babit. Po zihej me mamin, po e qellonte e po e shante. Ti je kurva e fshatit, kam degjuar fjalë per ty te llotoja e fshatit!-keshu uleriste babi dhe nga goja e tij veç sharjeve, derdhej edhe afshi i rakisë. Ishte bërë tapë qysh ne mengjes.
Une zbrita nga krevati ku fle me vellain, shkova bëra shurrën te oborri, nuk lava as syte por rrembeva çantën e shkolles dhe drejt shkolles u nisa pa ngrene mengjes. Mami nuk kishte kohe te gatuante, po priste sa te mbaronte babi grushtat dhe shpullat qe po ia kerciste fytyres dhe kokes se saj, e pastaj do na e bente gati ushqimin. Nuk kisha nerva te prisja babin kur te mbaronte së rrahuri mamin, ndaj ika.
Ne oborrin e shkolles une isha i vetmi nxenes i pergjumur, gjithe te tjeret flisnin e tregonin per nje vrasje qe ishte bere ne Bllokun e Tiranes pse nje çun kishte ngacmuar nje kengetare. Edhe kur u futem ne klase e njejta histori por kur erdhi mesuese Drita ne klase ra qetesia. Asnje nuk fliste e te gjithe degjonim mesuesen qe fliste ne telefon e i tregonte nje shoqes se saj per nipin qe ia kishin vrare ne Belgjike.
Tek degjonim me kureshtjen e provincialit dialogun e nje krimi, Blerta, vajza e ulur ne bangen e trete nga rreshti i dritares filloi te qante. Belgjika i kujtonte motren e saj qe ia kishin trafikuar atje dhe nuk e dinin nese ishte e gjalle apo e vdekur…
Pas ores se trete dolem jashte ne pushimin e madh dhe as drejtori nuk na la te qetë. Na bertiste edhe ne te vegjëlve e na kerkonte te benim kujdes, mos te shoqeroheshim me ata te klasës së nëntë që tymosnin hashash mbrapa shkolles. Gjithe paraditja mu bajatos e nuk po duroja dot sa te shkoja ne shtepi.
Ndoshta babi kishte mbaruar së rrahuri mamin e mami do na kishte gatuar diçka per te ngrene. Rruges per ne shtepi u kujtova qe kisha një pesëqindëshe ne xhep e nuk pertova te shkoja te llotoja e xhaxhi Samiut per te luajtur me gara me qen. 3 qentë që zgjodha për te dalë te parët e perfunduan garen te fundit e porsi qen edhe unë shkova ne shtepi.
Shtepia bosh, tavolina bosh, mami kishte shkuar te ushqente lopen, babi kishte shkuar te pinte raki perseri. Vetem vellain e gjeta tek shihte televizor i fiksuar pas nje filmi me disa te forte qe kishin vjedhur nje banke dhe kishin vrarë dy polica. Uria e madhe po me gëryente stomakun e vogël dhe ashtu i keputur edhe nga mërzitja e perditshme, gjumi më ndihmoi te harroja torturën.
Kur u zgjova, nata kishte mbuluar edhe fshatin, edhe dhomen ku isha shtrire. U çova vertik dhe me mendjen te ushqimi, i thirra mamit. Ata te tre, vellai, babi, mami ishin ulur para televizorit dhe as nuk ma perfillnin fare. Xhaxhi Artani, xhaxhi Blendi, Lorenci, teta Klodi, Ylli, Andi, Fatosi flisnin si çdo natë gjithe pasion e me zë lart:
-Krimi, droga, vrasjet, arrestimet, gjykatat, opozita, qeveria, bandat, toyotat, gjaku, vjedhjet, korrupsioni, llotot, bixhozi, permbysje pushteti, Xhisiela, Balilajt, Habilajt, Rexhepi, Sajmiri, Fatmiri!
-O maaaaaaa, o maaaaaa dua bukë. Dua bukë o maaaaa!, klitha gjithë nerva. Mami ktheu kokën e më pa e mbytur nga faji. Syte e saj ishin nxirë nga dhuna e mengjesit të babit. Babi, u çua e pa folur me goditi ne kokë, vëllai me shau pse ua prisha qetësinë.
Nuk qava, ula kokën qe me dhimbtte më shumë nga mënxyra e së përditshmes time, shkova te dollapi i bukes qe ishte bosh. Rrembeva thiken dhe i pafuqishem per te vrarë më te rriturit, thiken e ndryshkur nga mungesa e bukës, ia ngula qetesisht vellait tim…
Kështu do tu vras të gjithëve një e nga një. Do u vras të gjithëve ju që ma veremosët fëmijërinë time!!!