Sot shënohen 20 vjet nga vrasja e një prej figurave të rëndësishme të lëvizjes së dhjetorit ’90 dhe një prej themeluesve të Partisë Demokratike, Azem Hajdari. Ai vlerësohet si një figurë epokale, që ka lënë gjurmë me kurajon e tij.
Për deputetin demokrat të vrarë mbrëmjen e 12 shtatorit të vitit 1998 para selisë së Partisë Demokratike, u organizua një simpozium dhe ekspozitë “Ëndrra e Azemit, Shqipëria si Europa”, që u hap nga vajza e tij, Rudina, për t’i lënë vend më pas homazheve pranë memorialit të tij dhe në varrezat “Dëshmorët e Kombit”, ku ai prehet.
Në ceremoninë përkujtimore si për çdo vit politika vijon t’i thurë lavde me pikëllim, ndërkohë që kanë kaluar dy dekada dhe askush nuk është i interesuar për hetimin e plotë të vrasjes së tij.
Ajo çfarë e bën të mistershme këtë ngjarje është edhe qëndrimi i familjes së Azem Hajdarit. Ndonëse të gjitha akuzat adresohen drejt selisë blu, kjo e fundit duket se i ka marrë nën protektorat familjarët e të ndjerit, duke iu gjetur “pikat e dobëta”, që të rrinë urtë.
Djali i madh Kiri Hajdari ka qenë pjesë e strukturave të Partisë Demokratike, vajza e tij Rudina Hajdari u katapultua direkt në listën e sigurtë të deputetëve të Partisë Demokratike, ndërsa e veja e tij Fatmira Hajdari ka ngjitur bindshëm shkallët e karrierës si gjyqtare.
Por edhe pse pjesë e drejtësisë Fatmira asnjëherë nuk ka luftuar për të vënë drejtësi për ekzekutimin e bashkëshortit të saj. “Konflikti i intresit”, është vetëm një justifikim për të qëndrur larg të vërtetës, në mos për ta bllokuar për arsye që Fatmira vetë i di.
Edhe pse njihet si zonjë që i pëlqen të kujdeset për veten Fatmira të lë pa fjalë me paraqitjen e saj në përkujtimoren për burrin e saj që prej 20 vitesh dergjet nën dhe. Ajo kishte veshur një fustan që i zbulonte tërësisht hiret e gjoksit dhe buzët e theksuara në ngjyrë vishnje. Tërësisht e shkujdesur, që nuk i ka aspak hije një përkujtimore të përmotshme.
“I gjalli me të gjallët, i vdekuri me të vdekurit”, thotë shprehja, por paraqitja aq më tepër në të tilla raste flet më shumë se çdo fjalë e mimikë dhimbje.
