Këtë verë kam zënë kos të mirë e deri shumë të mirë, special, duke blerë qumësht tek fshatari. Mirëpo një ditë, harrova dhe e hëngra kosin të gjithë, nuk ruajta për farë.
Si t’ia bëj?
Bleva kos Lufra, ai që shënon Tradita, që mbahet si më i shtrenjtë më i mirë. Edhe kështu në pamje të merr në qafë, i trashë sa nuk del nga bidoni. I thartë po.
Provova të zë qumështin e fshatarit me kos Lufra. Herën e pare thashë paska qenë qumështi i prishur. Nuk u zu. Megjithëse nuk u pre gjatë zierjes. E mora e vura në zjarr, e nxeha, e nxora hirre dhe gjizë. Por thashë me mëndje: “Tek kjo grua unë nuk do blej më qumësht!”
Nxjerr nga frigoriferi bidonin e dytë të qumështit, të blerë në të njëjtën ditë me bidonin e parë. Këtë e kisha blerë te një fshatar ku blej gjithnjë. Provoj ta zë….njësoj edhe ky. Nuk zuri. E bëra gjize dhe hirrë. Ende nuk e kam mbaruar hirrën.
Nejse, bleva dje te një tjetër fshatar bidonin e tretë dhe e vura në valim e pastaj për ta zënë me kos Lufra. Pas 5 orësh, kosi nuk ishte zënë. E lashë ende. Kaluan edhe 5 të tjera. Ai ishte qumësht me nja dy copëra të vogla lundruese si tip kosi. Po ta vija në zjarr, kisha frike se do më prishej. Ashtu si ishte, i hodha 1 lugë gjelle uthull molle. Pas disa orësh, ishte zënë me uthullën, por jo si duhet, sepse nuk u zu në temperaturën qe duron gishti.
Pak kohë më parë nxorra një studim që tregonte se që një produkt të ketë të drejtën të etiketohet si kos duhet të ketë një numër të caktuar kolonish bakteriale dhe nën këtë numër nuk mund të quhej kos.
Pyetja që kam është: A kemi ne kosë në markete? A janë testuar për fuqinë CFU, pra kapacitetin probiotik të tyre?
Tani unë kam një pyetje të thjeshtë për kompaninë Lufra: Ku i ka pro biotikët kosi juaj që nuk zë qumësht? /Nga Denisa Kona