Mediat në Amerikë i kanë kushtuar vëmendje të veçantë vizitës së ish-sekretarit amerikan të Shtetit, Mike Pompeo në selinë e opozitës iraniane në Tiranë, në kampin “Ashraf 3”.
“Townhall” është një uebsajt politikisht konservator amerikan, i cili artikullin e Ken Blackwell me titull “Vizita e Pompeos në MEK do të tronditë Teheranin”, thuhet se kjo vizitë shënoi një moment të rëndësishëm në politikën SHBA-Iran.
“Ndikimi i tij në këndvështrimin strategjik të SHBA-së ndaj Iranit mund të jetë indirekt ose momentalisht i mjegullt, por konotacioni i tij historik nuk do të jetë as jetëshkurtër dhe as i parëndësishëm. Ajo ka potencialin për të bindur një zhvendosje të fokusit në një orientim të politikës amerikane”, thuhet në shkrim.
Në shkrim sqarohet se vizita e Pompes në Ashraf 3 dhe takimi me Maryam Rajavi, Presidenten e zgjedhur të Këshillit Kombëtar të Rezistencës së Iranit është e rëndësishëm për disa arsye. (NCRI)
“Sa herë që kjo lëvizje tërheq njohje ndërkombëtare, regjimi reagon me një ndjenjë tërbimi dhe frike. Gjatë dy dekadave të fundit, MEK dhe NCRI janë njohur nga ndërkombëtare, ligjvënës, mbrojtës të të drejtave të njeriut, ekspertë politikash, zyrtarë të lartë dhe mijëra parlamentarë në të dy anët e Atlantikut për luftën e tyre të vërtetë për demokraci dhe liri në Irani”, thuhet në artikullin e medias amerikane.
Vizita e Pompeos i jep më shumë besim argumentit se opozita iraniane e udhëhequr nga MEK po fiton terren kundrejt regjimit.
“Kjo tregon se organizata është këtu për të qëndruar dhe se ekspertët kryesorë të politikave e konsiderojnë atë si një alternativë serioze ndaj regjimit. Një ish-sekretar shteti i SHBA-së nuk luan me zare për një çështje kaq kritike që gjeneron zemërimin e përhershëm të regjimit. Kjo është veçanërisht e rëndësishme pasi autoritetet amerikane po e mbrojnë në mënyrë aktive Pompeon pasi ka marrë kërcënime të besueshme nga regjimi kundër jetës së tij”
Vizita e Pompeos në Ashraf-3 shërben gjithashtu si një udhëzues për politikën më pragmatike dhe më të përshtatshme ndaj Iranit. Kjo politikë duhet të refuzojë qetësimin e regjimit ndërkohë që mban anën e popullit iranian.
“Shembulli i Ukrainës duhet të shërbejë si model. Zbutja e diktatorëve prodhon rreziqe të fuqishme për paqen dhe sigurinë ndërkombëtare. Një popull elastik dhe një opozitë kanë një shans kundër diktatorëve. Ukraina ka treguar se pavarësisht nga madhësia, një opozitë e vendosur mund të jetë një kundërshtar serioz dhe i frikshëm kundër disa prej fuqive më të mëdha të botës”, thuhet ndër të tjera në shkrim./m.j