Nga Alba Malltezi
Ish-kryeministri, ish-presidenti, ish-kryetari i Partisë Demokratike Sali Berisha krenohet sot dhe u jep një mesazh të tijëve dhe të tjerëve se “ai erdhi në pushtet edhe pasi bëri 1997…” jo më sot.
Si për të na kujtuar të gjithëve se sa e sa herë na e ka vendosur atë këmbën në qafë si ajo macja e gjorë e shkelmuar nga administratori në pallatin në Astir.
Pas vendimit të gjykatës, (ose më mirë të shoferit të Rilindjes Demokratike bërë gjykatës) për marrjen e drejtimit të PD-së nga Foltorja, urryesit dhe agresivët që e ndjekin dhe e adhurojnë, kanë marrë zemër. Mezi presin të sulmojnë, të djegin, të fitojnë.
Por kjo është ëndrra në sirtar vetëm e Sali Berishës dhe atij pak grushti njerëzish që disa antishqiptarë përbetohen ta shesin si shumicën e asgjëje, sepse as Shqipëria dhe as shqiptarët nuk mund të jenë më kurrë ajo macja e gjorë që përfundoi në thesin e zi prej plastmasi në pallatin e Astirit.
Ky grusht urrejtësish dhe agresivësh ngushëllohen dhe me atë që Berisha dhe të tijët iu ofron: “Hë se ndërkombëtarët harrojnë! Më izoluan në 1997, por në 2005 erdha prapë. E prapë kështu do të ndodhë!” Duke harruar se sot e gjithë bota është në alam dhe e përbetuar të mos jetë më tolerante me kërcënuesit e demokracive se siç po e shohim duket e qartë tashmë se ku dëshirojnë, herët a vonë, të shkojnë.
Shqiptarëve, anembanë e kudo, iu ndizet llampa e alarmit sa herë Sali Berisha i afrohet pushtetit, sa herë ai dhe të tijët kërcënojnë se do të marrin në dorë atë që ja hoqën siç e meriton. Nuk ka gjë që i mobilizon më shumë të gjithë, sa ëndrra e Sali Berishës për të arritur sërish në krye të vendit. Duket se në 10 vitet e fundit e vetmja kauzë që bashkon njerëzit që duan Shqipërinë është vetëm një: Të izolojnë sa më shumë Sali Berishën, njeriun që shkatërron me zell shkallët e qytetërimit që shqiptarët me mundim po i ndërtojnë.