Nga Akil Ylli
E paafte per te fituar, e pa fuqishme per te permbysur Shtetin, ma ne fund Kupola Antishtet e Shqupit, u shperthiq n’dysh. Klani i Nipit t’Hotit e qiti rrugve ate te Kshtejave. Gjithe frustimi 9 vjeçar i deshtimeve, u çfrye dje ndaj Kalase se Shqupit, ku ishte nguju klani i ri i Bravs. Gjithçka qe u pa dje rreth Kulles se Shqupit, ngjante me filmin e Martin Scorsese, “Gangs of Nev Jork”, ku perplaseshin banda e Bill Kasapit, me ate te Amsterdamit. Si ne film, ashtu siç e kishte parashikuar “regjizori amerikan”, Amsterdami, “holandezi fluturus” i joni, doli fitues. Neqoftese ka dale ndonjehere fitues, dje ka qene rasti, ta shenoje si date historike, ne kurikulumin per ibret. Shyqyr shkoj policia, se kishim pa gazep!
Per shume vete, ajo qe ndodhi dje, ishte fundi logjik i nje bande jeniçersh, ne konflikt me kohen dhe shoqerin. Me dy fjale: Perleshja finale e halldupve tane!
Nderhyrja e “regjizorit amerikan”, qe prishi ekuilibrin 30 vjeçar, pati efektin e mines me sahat. Shperthimi ishte, çeshtje kohe. Per 4 muaj, secila pale, pa prite e pa kujtu, u perpoq te hiqej, si shejtja Mri. Harruan qe per 30 vjet, te gjithe se bashku, te shtrenguar fort me njeri tjetrin, si “tartarug romake”, kishin shkelur krenar ne mut.
Zgjati, deri sa plasi, “bummm”. Xhagajduret ju turren njeri tjetrit, kush te kapte “thelen”, duke na dhuruar skena filmash mesjetare, ku ligjin e bente huni e vareja.
Me pas, u çua peshe tere Hallduperia, kush e kush, te merrte çertifikaten e demokracis. Te dyja palet pretendonin, te ishin dhe fitues, dhe viktime.
Andet, Canet, Qimet dhe mbare halldupet neper bote, qe nga Roma, Parisi e Uashingtoni, ju germushen rrjeteve sociale, per te shprehur indinjaten, secili sipas klanit simpatizues. Sepse ata, kudo qe te lindin, pamvaresisht ne cilin metropol jetojne, prap si halldupe sillen. Halldupit edhe me ja ndrru shtate pale lkur, halldup mbetet!
Sidoqofe, edhe ne pamundesi te besh difencimin ndermjet paleve, nje fare distance e kane. Jo ne ate botkuptimore, sepse te dy palet, i perkasin asaj primitive, klanore, por thjesht ne ate kronologjike, anagrafe. Nje pale ka tash 30 vjet qe plaçkit e shkatrron, kurse tjetra tash 16 vjet. Epo nashi, te jeç partizan i Bill Kasapit, kjo eshte te veç lemerine!
Dashte, pa dashte, duke pare çfare katrahurash nxit Qoftlagu edhe kur po “jep shpirt”, ndoj naivi te themi, mund ti ngjajne Luashi, si viktime. Ooo, ç’paska hequr i ziu!
Por megjithate, per shqiptaret, pa t’keqen e halldupve e Panhallduperise, ajo qe pane dje, nuk ishte ndonje hata. Me perjashtim te ndonje figurace nderkombetare, gjithça ishte e mirpritur. Nuk e prisnim kaq shpej, por evolucioni, ka dhe te papriturat e tij. Nganjehere pershpejton befas. Heee, ja lumsha “regjizorit amerikan!
Tashti Lulashin s’ka nevoje me e shty kush. E din vete ai, si humbet. Era e pare qe te fryjne, e rrxon pertok. Perveç te tijve, e presin nje mal me dosje ne SPAK.
Veç, ne daç o Perendi me na pshtu, bej tamarsha, te mos dale ma asnji kokerr liderit, prej pusetes se Shqupit! Aty mbajne ere te gjithe. Amen!