Nga Astrit Patozi
Kjo është një fotografi e mesit të vitit 2019, shkëputur nga botimet e shtypit të kohës. Fill pas këtij takimi entuziast, Salvador Kaçaj shpalli dorëheqjen nga kandidimi për kryetar të Bashkisë së Lezhës nën siglën e Bindjes Demokratike.
Lajmi bëri shumë bujë në atë kohë dhe u shit si një nga arsyet se pse zgjedhjet lokale të 30 qershorit nuk duhet të mbaheshin. Pretendimi ishte, sa absurd, aq edhe agresiv, nuk mund të kishte opozitë pa lejen dhe firmën e Lulzim Bashës.
Nuk ka nevojë të jesh psikoanalist dhe as kritik arti, sepse është shumë evidente që të gjithë personazhet e kësaj fotografie ngjajnë të jenë të lumtur me rezultatin. Dhe pa asnjë dyshim që kanë qenë në të drejtën e tyre për ta shprehur, siç e kanë ndjerë.
Tani jemi pas dy vjetësh… Sali Berisha, në zyrën e të cilit u arrit marrëveshja, me argumentin se çdo gjë tjetër që lind kundër PD-së zyrtare është e paligjshme, sot po udhëheq një lëvizje të ashpër politike për rrëzimin e Lulzim Bashës. Është kaq i karikuar kundër tij, sa thotë se jo vetëm nuk duhet pranuar më për kryetar, por nuk duhet të kishte lindur fare, si besëprerë, që është.
Agron Gjekmarkaj, dorëzënësi dhe garanti i Salvadorit në atë takim, që e konsideronte Berishën atëherë si patriarkun e vetëm dhe të padiskutueshëm të PD, tani thotë se po u kthye ai do të largohet, jo vetëm nga partia, por ndoshta edhe nga Shqipëria. Kaq i lig dhe i dëmshëm është bërë me “foltoren” e tij.
Salvadorin e takova para nja tre ditësh në promovimin e librit me poezi të Preç Zogajt dhe jam i sigurt se e ka shumë të vështirë ta kuptojë se çfarë ka ndryshuar kaq shumë dhe kaq radikalisht në këto dy vjet me Berishën, Bashën, Agronin, ndoshta edhe me atë vetë. Dhe kam bindje se pikërisht nga kjo pamundësi për të shpjeguar të djeshmen apo për të parashikuar të nesërmen, e ka më të lehtë që të marrë pjesë në evenimente letrare, se sa në aktivitete politike.
Për të katërtin e fotos nuk mund të flas, jo thjesht se mendoj që është personazhi më i pafajshëm në këtë histori, po edhe ngaqë nuk e njoh personalisht. Di që ka qenë drejtues i njërës nga degët e PD në Qarkun e Lezhës dhe nuk kam asnjë ide se me çfarë merret apo çfarë qëndrimesh ka sot.
Të vetmit që nuk kanë ndryshuar pas dy vjetësh, por që nuk janë në fotografi, janë njerëzit dhe qëndrimet e Bindjes Demokratike, për shkak të së cilës u mblodhën bashkë dhe i dhanë besën dy vjet të shkuara njëri-tjetrit Sali Berisha, Agron Gjekmarkaj, Salvador Kaçaj, ndoshta edhe personi i katërt.
…Dhe çuditen pastaj dhe se si ka mundësi që ka mbërritur në këtë katandisje Partia Demokratike. Dhe këtu nuk ka nevojë fare të shtosh vendimin e fundit të Gjykatës Kushtetuese për zgjedhjet e 30 qershorit.