Nga Frrok Çupi
Plot një vit, fantazma e një vrasjeje është vërtitur mbi qiellin tonë të trazuar. Presidenti është shfaqur si Makbethi me kokën e mbretit në duar. Por vetëm sot, në ditën e fundit të vitit, kemi dalluar se cila ishte fytyra e ‘mbretit’ të Presidentit.
Sot presidenti i Republikës, Ilir Meta, mori anën e vrasjes së mbretit… të Italisë, Viktor Emanueli i Tretë. Duket se vetë magjistarja e krijuar prej Shekspirit e udhëzoi presidentin që më në fund ta kryejë aktin e kobshëm të mbetur pezull. Magjistarja e kishte parashikuar fatin.
‘Magjistarja’ shënoi vrasjen e tentuar para 78 vjetësh, në rrugën e Durrësit në Tiranë: Këtu të del para syve gjithë skenari i vrasjes, i hartuar për më shumë se një vit, nga presidenti i Republikës. Rioshi Vasil Laçi, më shumë një emër i sajuar se real, bleu koburen te miku i tij terrorist, dhe i doli para mbretit për ta vrarë. Kjo ndodhi në tokën tonë, ku mbreti vinte si mik.
Sot ne të gjithë kuptuam ku flinte ‘thika dhe helmi’ i Metës. Flinte nën kokën e të huajit. Orët e fundit të vitit 2019, 78 vjet pas vitit 1941, Presidenti nxori nga thellësia e kujtesës një djalosh atentator nga Piqerasi, që kishte tentuar të vriste ‘një të huaj, mysafirin dhe mikun e shqiptarëve’, mbretin e Savojës, Viktor Emanuel i Tretë. Diktatura komuniste na izoloi duke mbajtur në dorë kokën e Vasil Laçit, të krehur bukur e të rruar si në një festë komuniste. Djaloshi i trazuar nga etja e diktatorit për pushtet, kreu aktin e pashembullt në kodet shqiptare të mikpritjes…
Por presidenti aktual, post diktaturë, Ilir Meta, e nxori nga thellë djalin e krehur dhe e bëri prapë hero… Pse? Sepse tentoi të vriste mbretin, fqinjin, superfuqinë, të huajin…
Presidenti ynë, realisht, nuk ‘çan kokën’ as për Vasilin, as për mbretin e Italisë. Presidenti, edhe pse ka tentuar disa herë të kryejë vrasje, edhe pse ka zënë fronin e lartë, nuk ndjehet i qetë. Presidentin e mundon makthi i vrasjes. Fillimisht, që nga Pogradeci lëshoi alarmin se mund të mos kthehej në zyrë pa vrarë veten si Salvador Allende i Kilit. Pastaj e afroi vrasjen me racën shqiptare: Avni Rustem, Mic Sokol, Abaz Aliu…
Sot kryetari i shtetit e zbriti përdhè fantazmën e vrasjes. Me Vasil Laçin zoti Meta kërcënon të huajt. Të huajt, domethënë perëndimorët që nga Amerika deri në Berlin, u bënë shkaktarët që presidenti të mos e refuzonte dot Reformën në Drejtësi; pastaj që të mos u mohonte qytetarëve zgjedhjet, pastaj që të mos digjej Parlamenti…
Të huajt, dmth., Amerika dhe Evropa, u bënë shënjestra e Metës në luftë për të mbajtur pushtet edhe pse i dënuar me shkarkim. ‘Të huajt- deklaroi vetë- e kanë vendin në Korenë e Veriut’, jo në vendin e Vasil Laçit.
Me dekoratën për atentatorin e mbretit të Evropës 78 vjet më parë, presidenti evokon historinë e pabesisë dhe të vrasjes në emër të patriotizmit të rremë. Të parët- sipas këtij simboli- e kanë radhën të huajt, nga Uashingtoni në Bruksel. Të dytët e kanë radhën ata që mund të bëhen viktimë e intrigës ‘patriotike’ dhe e luftës makbethiane për pushtet. Nuk ka largim të Ilir Metës, aq sa ‘të vdekurit bëhen të gjallë’ dhe vice- versa!, ky është mesazhi.
Sot presidenti ka dëshmuar një qëllim të egër, le ta marrin mesazhin kancelaritë e Perëndimit; Magjistarja e solli në shteg.